Tuesday 5 August 2008

Trelleborg/Sassnitz


Έχουν σουηδικές ταυτότητες, αν και ο ήχος τους παραπέμπει κατευθείαν σε 80s Manchester συγκεχυμένες εικόνες. Πέντε τα μέλη του group, δημιουργούν συνήθειες και ανοίγουν κανάλια επικοινωνίας… 'Ολοι τους art directors, σχεδιαστές και γραφιάδες με κοινό μυστικό να μην φωτογραφηθούν ποτέ όλοι μαζί ως συγκρότημα. Υπερβολή, over-the-top συναισθηματισμός, επαναλαμβανόμενες συνθέσεις με post-punk και indie krautrock γραμμές και ένα μαύρο μυστήριο να πλανάται στο αέρα. Το «Landscaping» αποτελεί το κομμάτι που ο Curtis θα ευλογούσε με άνεση (υπάρχει σε free download από το MySpace τους, όπως και ένα συμπαθητικό remix που έχουν κάνει οι Artymove). Υπέροχοι!! P.S. σημείωση πως το περίεργο όνομά τους, Trelleborg/Sassnitz, προέρχεται από την συχνή και αρκετά διαδεδομένη στους Σουηδούς διαδρομή που κάνει το ferry το οποίο συνδέει την πόλη Trelleborg με την πόλη Sassnitz της Γερμανίας.

Hide & Seek


MySpace | Website

Thursday 31 July 2008

Ex Lion Tamers


Η τέλεια μπάντα μόλις ανακαλύφθηκε. Μέσα από αυτό το μπάσταρδο myspace. Τα τρία μέλη μεγάλωσαν στις ίδιες βρωμογειτονιές του Λονδίνου και το τέταρτο το γνώρισαν στο πανεπιστήμιο του Brighton, όπου και φοιτούσαν. Λέγονται Ex Lion Tamers. Πολύ σωστά. Το όνομα θυμίζει Wire. Οργασμικό post punk εν έτει 2008. Μην εκπλήσσεστε. Η δημιουργικότητα κι η φαντασία τους είναι μοιρασμένες στα ίσα, κανένας τους δεν κάνει περισσότερη ή λιγότερη δουλειά. Τα βήματα είναι τα εξής: τζαμάρουν, ακούνε τι προκύπτει και το ηχογραφούν. Τίποτε άλλο. Ούτε πρόβες, ούτε προτηγανισμένες ιδέες, ούτε πλάνα για τον ιδανικό ήχο. Δουλεύουν με τον πειραματισμό και τα ένστικτά τους. Χωρίς να το περιπλέκουν. Στις κοινές επιρροές τους κατονομάζουν τους Captain Beefheart, Billy Childish, Can, Joy Division, The Fall, Tom Waits και Jesus and Mary Chain. Για το μέλλον σκοπός τους είναι να συνεχίσουν να γράφουν ειλικρινή μουσική για τους εαυτούς τους και προφανώς για όσους εκτιμούν αυτού του είδους τις τοποθετήσεις. Κι όλα αυτά ίσως είναι περιττά. Γιατί η τέχνη με την οποία συνδυάζουν τη μουσική τους – δια χειρός Darrel Hawkins, κιθαρίστα του γκρουπ- λέει πολλά περισσότερα για αυτούς από ότι αυτό το κείμενο. Σπεύσατε. Να δείτε και να ακούσετε.

Χαρίζουν όλα τα κομμάτια τους στο: http://www.myspace.com/weareexliontamers.

Thursday 24 July 2008

Danger


Ο Danger καταφέρνει να μετατρέψει οτιδήποτε σε ένα επικό ηχητικό κομμάτι. Παίρνοντας τον 80's-action-film ήχο του Kavinsky και κάνοντας τον πιο δραματικό, τον μεταφέρει σε μυστηριώδεις περιοχές και παράγει αυτόν ακριβώς τον ήχο που ήθελες ν'ακούς όταν ήσουν δέκα και παρακολουθούσες Thundercats με θρησκευτική ευλάβια.
Δυνατές συνθέσεις που φέρνουν στο νού μαγευτικά ιστoρικά τοπία τόσο από video games όσο και από ταινίες κινουμένων σχεδίων με εξερευνητική θεματολογία, αυτή είναι η μουσική του. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς το κόλλημα του με τις πυραμίδες και τις μάσκες με τις οποίες εμφανίζεται στα set του;

MySpace

Tuesday 22 July 2008

Titus Andronicus


Οι Τitus Andronicus προτιμούν τα γρήγορα τραγούδια από τα ήρεμα. Επίσης δεν τραγουδούν ποτέ "love songs", καθώς τους αρέσουν μόνο τράγουδια μίσους. Οι Titus είναι μια μπάντα χωρίς ελπίδα για το μέλλον η οποία, σα να μην φτάνει αυτό, πιστεύει στην ολοκληρωτική απραξία ή καλύτερα σ' αυτό που προσδιορίζουν οι ίδιοι ως "nothingness". Ο Liam, ο Andrew, o Ian, ο Patrick και ο Dan καταφέρνουν να συνδυάζουν όλα τα παραπάνω στοιχεία και να δημιουργούν ένα εκρηκτικό Rock 'n' Roll μείγμα των οποίων το ύφος στέκεται κάπου ανάμεσα στους Times New Viking αλλά και τους Desaparecidos. Oι ίδιοι oι Titus Andronicus, μεταξύ άλλων, αναφέρουν ως επιρροές τους τους Television Personalities, τους Neutral Milk Hotel, τους Modern Lovers αλλά και τους πρωτοπόρους του Hardcore, Minor Threat. Η μπάντα από το New Jersey, η οποία παραδόξως δεν πήρε το όνομα της από την τραγωδία του Shakespeare, αλλά από ένα "killer robot του μέλλοντος", έχει μοιραστεί κατά καιρούς την σκηνή με πολλά συγκροτήματα όπως με τους προαναφερθέντες Times New Viking, τους Holy Fuck αλλά και τους Foals. Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμπουμ τους, '' The airing of grievances", βρίσκονται αυτή την στιγμή σε μια τεράστια περιοδεία στην χώρα τους, η οποία όμως δεν περιλάμβανει κανένα απο τα μεγάλα, έγχωρια festival.

Landscape with Icarus (live)


MySpace

Sunday 20 July 2008

Les Savy Fav


Έχοντας κλείσει πλέον μια δεκαετία για τα καλά στο κουρμπέτι, οι Les Savy Fav πριν λίγους μήνες επέστρεψαν με το τέταρτο άλμπουμ τους. Διατηρώντας έναν πιστό αλλά όχι και τόσο ευρύ -με την διεθνή έννοια του όρου- πυρήνα ήρθαν με το Let's stay friends να ανατρέψουν τα δεδομένα με έναν παρόμοιο τρόπο όπως και πέρυσι οι Modest Mouse. Στο μέτρο που τους αναλογεί φυσικά. Αν δηλαδή οι Modest Mouse προσέγγισαν το mainstream σε απόσταση αναπνοής, οι Les Savy Fav έσταξαν λίγες σταγόνες νερό στο κρασί τους "ενοχλώντας" λιγότερο κόσμο. Φυσικά οι κιθαριστικοί εξτρεμισμοί είναι στη θέση τους, όμως κάποια πράγματα ακούγονται πιο καθαρά στο βάθος, και αυτά μάλιστα χωρίς να χάσουν ούτε στιγμή τον γνωστό και μη εξαιρετέο χαρακτήρα τους. Μάλλον ποτέ δεν είναι αργά.

Brace Yourself


MySpace | Website

Tuesday 15 July 2008

Pink Enemy


Κόμικς, ημερολόγια, χυμοί, τατουάζ, το ταξίδι στον χρόνο, οι Gus Van Sant και Robert Smith. Κάποιες από τις επιρροές τους όπως οι ίδιοι τις κρίνουν. Peaches, Rilo Kiley, No Age, Salt 'n' Pepa, Queens of Noize. Κάποια ονόματα που πιθανότατα διαμόρφωσαν τον ήχο και την σκηνική τους παρουσία. Οι Pink Enemey παίζουν αμερικανική electro-trash-pop με early nineties/rave αισθητικά επιρροές και μία κάποια δόση ψυχεδέλιας, διαθέτοντας σχεδόν όση τρέλα χαρακτηρίζει και τις θρυλικές Tabitha and Mairead, τις οποίες λατρεύουν και η οποία θυμίζει... με(γα)λοποιημένα φλερτ και δράματα ύφους Melrose Place: “This is modern life, I guess that’s why we cry. I know.” Μία από τις πρώτες ηχογραφήσεις τους ήταν αφιερωμένη στην Dakota Fanning(!;).

Wolf Gang Toys

Sunday 13 July 2008

Monsieur Minimal


O Monsieur Minimal μας απασχολεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Συμμετείχε στη συλλογή City Campers, διακρίθηκε στο μουσικό διαγωνισμό του Coca-Cola SoundWave και αυτόν τον καιρό ετοιμάζει την πρώτη του προσωπική δουλειά. Με αρκετές δόσεις electronica και πολύ pop διάθεση.

Τον τελευταίο χρόνο τα media σου έχουν φερθεί μάλλον με το γάντι, έχεις δεχθεί πολύ καλές κριτικές και ο κόσμος φαίνεται να σε στηρίζει. Πώς το βιώνεις όλο αυτό;

Και ελπίζω ότι αυτό θα συνεχιστεί ακόμα περισσότερο τώρα με το άλμπουμ! Ευτυχώς που υπάρχουν κάποια αξιόλογα άτομα μέσα στο χώρο που δίνουν βήμα στους καλλιτέχνες μιας πιο εναλλακτικής σκηνής. Αυτό πάντως που με ενδιαφέρει είναι ο κόσμος και το support που παίρνω, είτε μέσω των live, είτε μέσω του Myspace, είτε με οποιονδήποτε τρόπο. Αυτόν τον κόσμο θέλω να κερδίσω περισσότερο.

Παίζεις electro pop ή απλά pop μουσική. Πιστεύεις πως το ύφος που εκπροσωπείς έχει δυνατή σκηνή στην Ελλάδα;

Δε θέλω να έχω την αίσθηση ότι εκπροσωπώ ένα συγκεκριμένο ύφος, για αυτό και το χαρακτήρισα γενικά pop. Απλά θέλω να γράφω τη μουσική που μου αρέσει κάθε στιγμή, ανάλογα με τα ακούσματα, την καθημερινή μου ζωή, τα συναισθήματα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να επηρεάσει έναν άνθρωπο. Δε θέλω να περιορίζομαι. Δεν απευθύνομαι σε μια συγκεκριμένη σκηνή αλλά σε όσους έχουν τη διάθεση να ακούσουν κάτι απλό και όμορφο.

Αν σου ζητούσα να μου δώσεις τα συστατικά του Monsieur Minimal, ποια θα ήταν αυτά;

Απλότητα, ταξιδιάρικες μελωδίες, έξυπνα κιθαριστικά riff, electronica πινελιές, pop feeling και πολύ πολύ love! Δεν πιστεύω ότι μπορώ να γράψω για κάτι άλλο τη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου.

Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας μουσικός που δεν έχει έδρα την Αθήνα;

Ίσως καμιά 500ρια χιλιόμετρα.. Ίσως όχι την ίδια αντιμετώπιση από κοινό, media, δισκογραφικές.. Ίσως όχι το ίδιο αριθμητικά κοινό. Πολλά μπορεί να αντιμετωπίσει, μιας και όλα τα καλά καταλήγουν να πραγματοποιούνται και να αναγνωρίζονται ευρέως μόνο στην Αθήνα. Εγώ ζω στη Θεσσαλονίκη, αλλά προς το παρόν δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα εκτός της απόστασης-συχνής μετακίνησης .

Ποια είναι τα σχήματα/καλλιτέχνες που εκτιμάς από την ελληνική σκηνή;

Monika, Abbie Gale, Info, Your Hand in Mine, Pop Eye, Magnitofono, Elica, Five Star Hotel και πολλοί άλλοι. Υπάρχουν πολλά σχήματα που αξίζουν το σεβασμό. Αυτοί όμως που αξίζουν και το θαυμασμό για μένα είναι οι Raining Pleasure (εκτός από τον τελευταίο δίσκο τους).

Αυτή την περίοδο ετοιμάζεις την πρώτη σου ολοκληρωμένη δουλειά που θα βγει μέσα από την The Sound of Everything. Πες μου κάποια στοιχεία έκπληξης που μπορούμε να περιμένουμε.

Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει με το καλό γύρω στα τέλη Σεπτεμβρίου. Θα περιέχει 12 κομμάτια (μέσα σε αυτά και τα τέσσερα της City Campers), πιθανώς ένα hidden track και ένα remix από τους Flying Lilis Brothers και τον Silly Boy. Έχει γίνει πάρα πολύ καλή δουλειά, σκέψου ότι μπήκα για δύο μήνες στο στούντιο και τα γράψαμε όλα από την αρχή με φυσικά όργανα (ντραμς, βιολιά, τρομπέτες, τρομπόνια, μπάσο, κιθάρες)! Φυσικά δεν έχει χαθεί με τίποτα η pop διάθεση ούτε και η electronica κουλτούρα.

Έχει ειπωθεί πως τo ‘Love is a Circle’ είναι το απόλυτο pop anthem της ελληνικής σκηνής. Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;

Για να πω την αλήθεια αυτό ήθελα κι εγώ, εξάλλου είναι και το αγαπημένο μου! Πάντως με την ευκαιρία θέλω να πω ένα ευχαριστώ σε όλους όσους έχουν αγκαλιάσει τα κομμάτια μου και καταφέρνουν να ταξιδεύουν μέσα από αυτά..

MySpace

Thursday 10 July 2008

Steve Aoki POSTPONED!


STOP PRESS!!! ΑΛΛΑΖΕΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΟ SHOW ΤΟΥ STEVE AOKI ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!

Το πρωί της Πέμπτης 10 Ιουλίου, ο manager του Steve Aoki ανακοίνωσε την ακύρωση της τρέχουσας Ευρωπαικής περιοδείας του ύστερα απο απαίτηση του ίδιου του καλλιτέχνη για λόγους προσωπικούς / οικογενειακούς.

Οι προγραμματισμένες dj εμφανίσεις του Αοki σε Ibiza και Αθήνα (Bios) για Παρασκευή 11/ 07 και Σαββάτο 12/07 αντίστοιχα, δεν θα πραγματοποιηθούν προς το παρόν, ενώ μέσα στις επόμενες ώρες αναμένεται επίσημη ανακοίνωση απο το γραφείο τύπου του Αοki που θα περιλαμβάνει την νέα ημερομηνία για την Αθήνα.

Περισσότερες λεπτομέρειες σύντομα.

Wednesday 9 July 2008

Born Ruffians


Τρεις παιχνιδιάριδες - οριακά - πιτσιρικάδες που ποζάρουν σαν καρτούν αλλοτινών εποχών στις φωτογραφήσεις για να στηρίξουν τη ρετρό αισθητική της μουσικής τους είναι οι "γεννημένοι ρουφιάνοι". Τούτοι 'δω έχουν την τύχη να βρίσκονται από τα γεννοφάσκια τους υπό τη σκέπη της Warp ενώ αξίζει να σημειωθεί πως έγιναν γνωστοί αρχικά στον Καναδά με την εμφάνισή τους στο POP MONTREAL του 2006 - στη μακροσκελή λίστα του οποίου ζήτημα είναι αν αναγνωρίζει κανείς έστω το 1/5 των ονομάτων. Red, yellow & blue το ντεμπούτο τους και μεγάλη η χάρη τους. Αν σκεφτεί κανείς πως το 89% του Filter - άγγιξαν την τελειότητα άραγε; - ήταν από καλοπροαίρετο ως ύποπτο. Το αποτέλεσμα είναι συμπαθητικά λοξό γιατί το πάνε το γράμμα με πολλούς τρόπους. Πάντως τρία τραγούδια τους προβλέπεται να μείνουν, τουλάχιστον. Το ένα από αυτά ακολουθεί.

I need a life


MySpace | Website

Monday 7 July 2008

Noah And The Whale


Οι φάλαινες, το σκοτάδι και τα συγκινησιακά φορτία όταν εμπλέκονται δύο άνθρωποι είναι θέματα που αγγίζουν βαθιά τους Noah and The Whale. O Charlie, o Doug, o Urby και ο Tom -χωρίς πλέον την εξαιρετική σχεδόν ανήλικη δεσποινίδα Laura Marling που ακολουθεί solo καριέρα- βρίσκονται στο κέντρο του Λονδίνου και εκεί επιχειρούν να κάνουν τη διαφορά. Οι ίδιοι αυτοαποκαλούνται post-grunge folk τύποι με τις εικόνες των Bonnie 'Prince' Billy και Bob Dylan να κρέμονται από πάνω τους, αλλά δεν διστάζουν να εμφανιστούν με tweed κοστούμια ως ξεπεσμένοι λόρδοι προκειμένου να γιορτάσουν τη μοναξιά τους, τις εμμονές τους για το θάνατο και βέβαια να εξυμνήσουν το μεγαλείο του έρωτα που τους έχει τσακίσει. Αυτό το καλοκαίρι βρίσκει τους Noah and The Whale να τρέχουν από το Lollapalooza στο Glastonbury ενώ ο πρώτος δίσκος ‘Peaceful, The World Lays Me Down’ κυκλοφορεί στις 11 Αυγούστου από την Young and Lost.

5 years time


MySpace | Website

Saturday 5 July 2008

Little Boots


Η Little Boots είναι το solo project της Victoria Hesketh, πρώην φωνητικά/synths στις Dead Disco, οι οποίες διαλύθηκαν αρχή της χρονιάς... Δεν μας αφήνει με παράπονο όμως! Η -μέχρι τώρα- δουλειά της ως Little Boots, η οποία ανακατεύει italo-disco στοιχεία με 80's girly pop και ατμοσφαιρικές ηλεκτρονικές επιρροές, είναι πολύ πιο αξιόλογη. Ο Joe Goddard των Hot Chip (με τον οποίο αυτό τον καιρό ετοιμάζει περισσότερα κομμάτια) βρισκόταν στην θέση του παραγωγού για το ντεμπούτο single της, το μαγικό "Stuck On Repeat", που κυκλοφόρησε μέσα στην άνοιξη σε λευκό(!) 12" βινύλιο. Κι ενώ οι περισσότεροι την συγκρίνουν με συνεργασία της Kylie με τον Giorgio Moroder, η καινούρια της κυκλοφορία "Meddle" αποκαλύπτει ότι σίγουρα είναι κάτι περισσότερο από μία αντιγραφή, καθώς ξεχωρίζει όχι μόνο για τα αισθησιακά φωνητικά αλλά και για τις γοητευτικές μελωδίες!
Αναμένουμε νέα της μόλις γυρίσει από τα DJ sets της στα καλοκαιρινά φεστιβάλ. Εν τω μεταξύ... εδώ μπορείτε να απολαύσετε το Magical tropical mixtape της.

MySpace | Website | Little Boots On Youtube

Thursday 3 July 2008

Patti Plinko And Her Boy


Φανταστείτε την Marilyn Monroe, την Bettie Page, τον Jacque Brel, τον George Formby και τον Tom Waits, σ’ενα μπλέντερ, μαζί με μια γερή δόση αψέντι κι έναν ασκό πρισμένο απ’ τον αέρα της Γαλλικής Αντίστασης. Μια θεοπάλαβη, σέξι γυναίκα να παίζει με ένα ukelele σχεδόν όπως θα έπαιζε και μ’ ένα αντρικό σώμα, τραγουδώντας για ηλεκτρικές καρέκλες, νεκρούς συζύγους κι άλλα παρόμοια. Το «αγόρι» της να την συνοδεύει πιστά στην κιθάρα, φορώντας μια μαύρη αντιασφυξιογόνο μάσκα αερίων. Κι η χημεία μεταξύ τους, σχεδόν ορατή μες στον αέρα. Καλωσορίσατε στον κόσμο του Dada Noir.
Η Patti πιστεύει στην τέχνη της και πιστεύει στις θυσίες που αξίζει κανείς να κάνει για να έχει κατ’ επέκταση την ευκαιρία να κάνει αυτό που πραγματικά θέλει να κάνει, γεγονός που φαίνεται να εκτίμησε και η Amanda Palmer των Dresden Dolls, η οποία την προσκάλεσε σ’ ένα ντουέτο κι έσπευσε να την χαρακτηρίσει: “a mad fucking Doris Day meets PJ Harvey”. Ακούστε την.

Κυκλοφορεί το άλμπουμ της Dada Noir, το οποίο μπορείτε να αποκτήσετε μέσω του MySpace της.

Brief Call

Tuesday 1 July 2008

Shout Out Louds


Όταν τρεις παιδικοί φίλοι που μεγάλωσαν στην Στοκχόλμη ξεκίνησαν να την ψάχνουν με την μουσική και έγιναν δύο προσθήκες στην αρχική σύνθεση τότε δημιουργήθηκαν οι Shout out louds. Το ντεμπούτο τους Howl howl gaff gaff κυκλοφόρησε το 2003 και λίγο αργότερα πήραν μεταγραφή στην Capitol κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα τους αληθωρίζοντας προς τις ΗΠΑ όπου περιόδευσαν μαζί με τους Dears. Ο περφεξιονιστικός ποπ ήχος τους με τις ψαγμένες μελωδίες, την μερακλίδικη παραγωγή και τα φωνητικά που θυμίζουν έντονα Cure - χωρίς όμως να ενοχλούν - δεν έλλειψαν ούτε από τον δεύτερο δίσκο τους που είχε τον γενικό τίτλο Our ill wills. Σταθερά ποιοτικοί και κομματάκι πιο μελαγχολικοί αλλά ποιος δίνει σημασία...

Time Left for Love (live)


Website | MySpace

Sunday 29 June 2008

Steve Aoki


The New Superstar DJ!

O Steve Aoki από το Λος Άντζελες είναι σίγουρα ο διασημότερος indie DJ της εποχής μας. Είναι ο άνθρωπος πίσω από την DIM MAK records και αυτός που ανέδειξε ονόματα όπως οι Bloc Party, The Gossip, The Klaxons και πολλούς άλλους καθώς και πίσω από το production δίδυμο των Weird Science (μαζί με τον Blake Miller των Moving Units) με remixes σε Peaches, Snoop Dogg και Bloc Party. Κάτω από το δικό του όνομα ο Steve Aoki έχει επίσης κάνει remixes σε Duran Duran μέχρι Timbaland, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε και original δουλειά του μαζί με τους Junkie XL.

Πρόσφατα επίσης κυκλοφόρησε και το ντεμπούτο του mix album με τίτλο 'Pillowface and his Airplane Chronicles' με συμμετοχές από Justice, MSTRKRFT, Datarock, The Klaxons, Franz Ferdinand, Santogold, Spank Rock, Kid Sister και εξαιρετικές κριτικές από όλα τα μεγάλα περιοδικά.

'Η καλύτερη συλλογή της χρονιάς' Billboard
'Decadent Hipster Gold. O Aoki το πήγε σε άλλο επίπεδο' Pitchfork
'O Aoki κατάφερε το απόλυτο χατ-τρικ. Ναι, κυκλοφόρησε μια indie-electro banger πεμπτουσία, και οι συμμετοχές ανεβάζουν το mix να είναι απαραίτητο ακόμα και για τους πιο εκλεκτικούς uber-hipsters' BPM

O Steve Aoki (αδελφός της Devon Aoki, της ηθοποιού-μοντέλου που θαυμάσαμε σε ταινίες όπως το 'Sin City' και '2 Fast 2 Furious') είναι το συνώνυμο του party και να περνάς καλά σε αυτά. Μια πολύ μικρή απαρίθμηση των events που έχει παίξει είναι ικανή να σου προκαλέσει ίλιγγο. Από private party της κολλητής του Lindsay Lohan και Paris Hilton (με την πρώτη να έχει μοιραστεί μαζί του αρκετές φορές το DJ booth!!), μέχρι εταιρικά party για κολοσσούς όπως Motorola, Hugo Boss, Chanel, DKNY, Gucci (σε ένα benefit event μαζί με την Madonna), Heineken, Miss Sixty, Sprite, Converse κ.α.

Όλοι οι διάσημοι του Hollywood πλέον τον κυνηγάνε να φωτογραφηθούν μαζί του σε κάποιο από τα δημοφιλή party του και στιγμές από αυτά μπορείτε να δείτε στο photo site thecobrasnake.com του φίλου του Mark 'The Cobrasnake' Hunter (από εκεί ξεκίνησε την 'καριέρα' της η Cory Kennedy Gallo).

Πέρσι ψηφίστηκε από το περιοδικό Paper σαν ο καλύτερος DJ και βραβεύτηκε με το Ibiza Award σαν το καλύτερο περσινό set.

Ακούστε και δείτε τον τώρα που είναι πραγματικά καυτός σε ένα τελευταίο party πριν τις καλοκαιρινές διακοπές!

Σάββατο 12 Ιουλίου
BIOS (Πειραιώς 84, τηλ: 210.3425335)
Ώρα: 22.30 / Είσοδος: 10 euros

STEVE AOKI (Los Angeles / USA) Website | MySpace

With guests:
The Flying Lilis Brothers
Kormoranos DJs

Stay tuned for the interview!

Thursday 26 June 2008

The Pains Of Being Pure At Heart


Από το κομμάτι ‘Kurt Cobain’s Cardigan’ μπορείς να καταλάβεις τι εστί The Pains of Being Pure at Heart. Επιτηδευμένη αφέλεια, ψευτοειρωνική διάθεση, απλές αγοροκοριτσομελωδίες σε σύγκρουση με παραμορφωμένες κιθάρες και noise attitude. My Bloody Valentine, Field Mice και The Pastels κρύβονται στη γωνία. Ως σωστοί indie poppers, οι The Pains of Being Pure at Heart λατρεύουν τη Σουηδία και πολύ θα ήθελαν να πηγαινοέρχονται συχνότερα αλλά νιώθουν άνετα στη βάση τους τη Νέα Υόρκη και ειδικά στο Cake Shop όπου ξημεροβραδιάζονται. Μόλις κυκλοφόρησαν ένα split 7" παρέα με τους υπέροχους Αυστραλούς Summer Cats, το περυσινό τους ομώνυμο EP αποθεώθηκε ενώ ολοκληρώνουν το mixing στον δίσκο τους (θα βγει αρχές του 2009 από την Slumberland, γνωστή από τις εξαιρετικές κυκλοφορίες σε Velocity Girl, Boyracer, Aislers Set κλπ). Από τα καλύτερα σύγχρονα indie pop groups.. το ‘This Love is Fuckin’ Right’ είναι το ‘Sensitive’ του 2008!!!

This Love Is Fucking Right


MySpace

Tuesday 24 June 2008

Maethelvin


H φοβερή Γαλλική κολλεκτίβα της Valerie κρύβει πολλούς άσους στο μανίκι της. Ένας από αυτούς είναι και ο Maethelvin. Πίσω από το όνομα κρύβεται ένας αινιγματικός άνθρωπος -ή όπως λέει ο ίδιος, ένα περίεργο, μυστηριώδες και 'δύσκολο να το πιάσεις' μέρος του εαυτού του. Πρωταρχικά, ασχολείται με την 8bit μουσική, μέσω, όμως, αυτού του project του έχει βρεί έναν τρόπο να αποδράσει από αυτήν και να χτήσει έναν κόσμο από synths με περισσότερα όργανα και πιο πολύπλοκους ήχους. O εν λόγω κόσμος θυμίζει έντονα 80's, τηλεοπτικές σειρές της εποχής, Miami, γρήγορα αυτοκίνητα και ντίσκο μπάλες!

Maethelvin on MySpace | Valerie on Blogspot (πολύ ενδιαφέρον!)

Sunday 22 June 2008

Let's Wrestle


Ο Wesley, o Mike και ο Darkus μας έρχονται από το Λονδίνο και είναι οι Let's Wrestle. 'Ωντας κοντά τόσο μουσικά, όσο και φιλικά, με τους Pete and The Pirates, οι Let's Wrestle τοποθετούνται και αυτοί στον κατάλογο της indie pop κατηγορίας, χωρίς αυτό απαραίτητα να σημαίνει ότι είναι μια ακόμη απλή και συνηθισμένη αγγλική μπάντα. Καταδεικνύοντας ως επιρροές τους τους Television Personalities, τους Swell Maps, τους Sparklehorse αλλα και τους Art Brut και τους Black Flag, το συγκρότημα από το Λονδίνο καταφέρνει να αναμιγνύει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις παραπάνω μπάντες, προσδίδωντας παρ'ολα αυτά, ένα δικό του ιδιαίτερο στοιχείο που εκφράζεται κυρίως με τα νεανικά, κάπως κουρελιασμένα, και φυσικά βρετανικά φωνητικά του Wesley. Έχοντας ήδη κυκλοφορησει το ep τους, " in loving memory of... let's wrestle ", οι ίδιοι περιοδεύουν ακατάπαυστα στην Μεγάλη Βρετανία με support σε κάποια από τα shows τους, τους Glam Chops οι οποίοι αποτελούν το - glam rock - side project του Eddie Argos των Art Brut.

I won't lie to you (live)


MySpace

Friday 20 June 2008

Miss Toats Interview


Η Alicia (Miss Toats)/IHEARTCOMIX το Σάββατο βράδυ θα παίζει στην πλατεία Κοτζιά μαζί με τον Pharrell/Fluokids. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τι μας είπε...

Best party ever (describe with details).
Well it wasnt the biggest or craziest party ever, but I saw Todd Terje spin at this oooooold club in San Francisco. He played all vinyl. All classic disco and italo. The club had the biggest discoball in the city and the bartender/owner would pour an obligatory warm up shot down your throat when you ordered your first drink. People were twirling and dancing with their eyes closed...it felt like a real disco. No one cared how anyone looked. There were no party photographers or videos....it was all about the music.

Ingredients for a great party.
Free alcohol + good music + people that don't care about 'being seen'.

Best guest (celebrity or not) ever at an IHEARTCOMIX party.
Well the last 'check yo ponytail' after Coachella was pretty amazing with Erol Alkan, but also the first time that the Institubes crew came for a 'check yo' party was pretty crazy and memorable too. There's always random hollywood celebs coming to events as they venture out of the hollywood scene and into the 'hipster' world.

Best t-shirt logo at a party.
'comme des fuck down'

Top5 tunes for June 2008.
Jokers of the Scene - Baggy Bottom Boys
John Dahlback - I had a feeling (Roman Salzger rmx)
Cut Copy - Hearts on fire (Midnight Juggernauts rmx)
Lykke Li - I'm good, im gone (Black Kids rmx)
anything that Hercules and love affair touches.....

What was the first thing that came to your mind when the show in Greece was arranged?
I've loved greece ever since the first time I visited in 2002. My favorite part is the food, so im very excited to come back and eat some more lamb and lay on the beaches. The islands are really one of the most beautiful places that I've ever been to. And I'm also excited to play the festival because I'll be more free to play a bit more progressive stuff than I usually do.

What was your goal when you started the collaboration with iheartcomix blog and their parties? And how do you feel now that the blog has become worldwide famous?
Well I began writing for bigstereo (this.bigstereo.net) one year ago. I began with no big intentions really other than to help out rchrd and travis by posting music that I had discovered and bringing new music to people. It was one of the first tiers of blogs, along with fluokids, so its pretty widely known in the blog world, which is great because those guys have the ability to expose a large number of people to new and upcoming music.

Fluokids & iheartcomix are already 3 years old. LastNightParty gave the idea for the new N.E.R.D. video "Everybody Nose". How do you see this evolving in the future? Will the mainstream come in and take over as with everything else?
Of course. That's how things always work. Ideas begin in the 'underground' and once the mainstream gets a whiff of whats going on, they start to infiltrate and incorporate those ideas into their world. It's not always a bad thing. I dont think that Kanye West ruined Daft Punk forever, but there are some people who tend to stop liking something when it gets 'too cool' or 'too wellknown'. But the people who are 'ahead of the trends' will always stay ahead of the trends. So the mainstream will never infiltrate that....they won't be able to keep up.

What is your relation with record labels? Do the majors send you promos or only the indies? Do labels ask your opinion on forthcoming releases?
Record labels and promotional companies finally caught on that blogs are easy/free promo for their artists so I get sent promos from big and small labels. They want as much exposure as possible, but that leads to some monotony on blogs because there's a million other blogs that get sent the same email. So then I try to be a bit more selective about what I pick to post.

Do you ever get bored at your parties today?
I usually dont get bored at my own parties because I'm playing music that I like and I'm with all my friends!

IHEARTCOMIX | Miss Toats on MySpace

Θα ακολουθήσει afterparty στο Yoga Bala.

Thursday 19 June 2008

Sonic Playground at European Music Day






















Πλατεία Κουμουνδούρου

Πέμπτη 19 Ιουνίου

Transistor / Fantastikoi Hxoi / Berlin Brides / Peekay Tayloh
Sportex / Magnitophono / Elica

Παρασκευή 20 Ιουνίου

Brainwash Squad / My brother the couch / God’s own medicine
Plus Dots / The Velvoids / Zebra Tracks / Modrec/ The LongSands (UK)
DJing in between the acts: The Fabulous Stains

Σάββατο 21 Ιουνίου

Bleeze / Τhe liarbirds / Τhe surprising reactions of victor lazzlo
Τhe model spy / Τ.E.N.S / Μy wet calvin / Μary's flower superhead
Τhe fuzzy nerds
DJing in between the acts: Meg & Natascha

'Ολο το πρόγραμμα εδώ.

Wednesday 18 June 2008

My Brother The Couch


Ο Δημήτρης, ο Βαγγέλης και ο Νάσος είναι οι My Brother the Couch. Δημιουργήθηκαν το 2006, μετά τη διάλυση των Inert. Παράγουν θόρυβο για να παράγουν μουσική (στα αγγλικά ακούγεται καλύτερο). Μπόλικος πειραματισμός, ψυχεδέλεια και θόρυβος είναι λέξεις που χαρακτηρίζουν αρκετά πειστικά τον ήχο τους. Αποτελούν επίσης τα μέλη των The Bunker Syndrome, Kreeping Death και Monolithik. Την Παρασκευή 20 Ιουνίου παίζουν στη γιορτή της μουσικής στην πλατεία Κουμουνδούρου στο stage του Sonic Playground. Α, και είναι ninja…

Συνέντευξη:

Το όνομά σας εκτός από φόρος τιμής στους Mudhoney δηλώνει και κάτι άλλο για το συγκρότημα σας;
Χμ… στην αρχή δεν έκρυβε τίποτα από πίσω του, απλά μας άρεσε ο τρόπος που ακουγόταν. Αργότερα καταλάβαμε ότι ταίριαζε αρκετά με τη νοοτροπία μας αφού η αλήθεια είναι ότι είμαστε λίγο τεμπέληδες. Πλέον θεωρούμε τους καναπέδες αδερφούς μας. Ναι, αυτό είναι σίγουρο.

Ποιες είναι οι επιρροές σας; Μουσικές και μη.
Μερικές που μας έρχονται τώρα στο μυαλό: η μελωδικότητα σε συνδυασμό με την καταστροφή των ήχων στους Sonic Youth. Η σκοτεινή και καινοτόμος δύναμη των Suicide, Bauhaus και Velvets. Η ωμή δύναμη των Mudhoney και των Guitar Wolf. Η διεστραμμένη πραγματικότητα των Pavement. Τα blues, το punk και το desert rock. Η μεγαλοφυΐα του David Lynch και του Kubrick. Οι γρήγορες ατάκες του Woody Allen. Το σουβλάκι. Τα σκουπίδια και η σκόνη στις γωνίες. Το ψόφιο, το σάπιο και το μουχλιασμένο. Αυτά.

Ποιος άνθρωπος, καλλιτέχνης ή οτιδήποτε άλλο σας εμπνέει περισσότερο;
Ο Mumm-Ra.

Ποια είναι η πιο όμορφη στιγμή που έχετε ζήσει ως my brother the couch;
Δεν θυμόμαστε. Ήμασταν μεθυσμένοι. Αλλά γενικά περνάμε πολύ καλά σε όλες τις πρόβες και τα live.

Ποια ήταν η αφορμή για τη δημιουργία της μπάντας; Τι είχατε στο μυαλό σας όταν ξεκινήσατε;
Η αφορμή ήταν η διάλυση των Inert και η ανάγκη για κάτι καινούριο. Όταν ξεκινήσαμε είχαμε στο μυαλό μας ότι θα αποκτήσουμε χιλιάδες groupies αλλά ο κόσμος είναι άδικος.

Τι σας κάνει να γράφετε/παίζετε μουσική;
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει κάτι που μας κάνει να παίζουμε μουσική. Απλά πρέπει, αυτό μας αρέσει.

Τι ακούτε αυτό τον καιρό; Αν θέλετε αναφέρετε κάποιους μουσικούς που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον σας.
Οτιδήποτε πέφτει στα χέρια μας. Από τους καινούριους μας αρέσουν πολύ οι Battles, Holy Fuck, Cold War Kids, Oneida, Animal Collective, Black Mountain, Islands, Duke Spirit, Black Lips και άλλους που τώρα ξεχνάμε. Από τους παλιούς λιώνουμε ακόμα τους Cramps, Sonic Youth, Velvet Underground, Stooges, Fall, Queens of the Stone Age, Bill Laswell, Miles Davies, Gories, Stones, Beatles κλπ κλπ κλπ.

Έχουν αρχίσει και γίνονται πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στην ανεξάρτητη ελληνική σκηνή (κυκλοφορίες δίσκων, περιοδείες ανά την Ελλάδα, live σε σπίτια και σε πάρτυ). Πως νιώθετε για αυτό;
Νιώθουμε πράσινο, τιρμπουσόν και πατάτες γιαχνί.

Ποιες εγχώριες μπάντες ξεχωρίζετε;
Τους Gardenbox. Αν δεν κάνουμε λάθος είναι ημίθεοι.

Συμμετέχετε σε άλλα projects;
Έχουμε τρεις σελίδες στο myspace που ο καθένας μας ανεβάζει κομμάτια που γράφει μόνος του. Βρίσκονται στους top friends μας στο myspace των Couch στις τρεις πρώτες θέσεις γιατί είμαστε κωλόψωνα.

Ποια είναι η πιο πολύτιμη μουσική σας ανάμνηση;
Όλα τα live καλλιτεχνών που θαυμάζουμε και έχουμε παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια. Live των Sonic Youth, Fall, Spiritualized, Queens of the Stone Age, Mark Lanegan, Black Lips, Mudhoney, Stooges, Last Drive, and you will know us by The Trail of Dead, Oneida, Deus, το Coachella και τα Rockwave. A, και το πρώτο μας live γιατί είναι και γαμώ τα κλισέ.

Πως θα χαρακτηρίζατε τον ήχο σας;
Σκοτεινό, θορυβώδη και με πινελιές ψυχεδέλειας.

Ποιος είναι ο πιο όμορφος στίχος ή το πιο όμορφο τραγούδι που έχετε ακούσει;
Ένα από τα καλύτερα στιχουργικά και μουσικά είναι το Phychic Hearts από τον ομώνυμο δίσκο του Thurston Moore.

Ποια είναι τα όνειρα-σχέδιά σας για το μέλλον;
Θέλουμε να κάνουμε όσα περισσότερα live μπορούμε. Ίσως κάποια στιγμή να ηχογραφήσουμε ένα demo/cd, να κάνουμε μια παγκόσμια περιοδεία με βανάκι δανεικό και να πραγματοποιήσουμε μια μαζική αυτοκτονία επί σκηνής. Α, και να αποκτήσουμε χιλιάδες groupies.

Τι θα δει/ακούσει κάποιος αν σας δει live στη γιορτή της μουσικής;
Θα ακούσει ένα σετ που δεν έχει ξαναδουλευτεί σε πρόβες και συμβαίνει απλά εκείνη τη στιγμή. Γενικά σχεδόν ποτέ δεν παίζουμε τα τραγούδια μας για δεύτερη φορά. Υπάρχει περίπτωση να κάνουμε και μια δυο διασκευές τις οποίες ο μάνατζερ δεν μας αφήνει να αποκαλύψουμε.

Μπορείτε να κατεβάσετε ελεύθερα όλα τα κομμάτια τους στη σελίδα τους στο MySpace.

Monday 16 June 2008

The Sticks


Πρίν μερικές μέρες, κατά την διάρκεια μιας –όχι καθιερωμένης, ούτε και για μουσικούς σκοπούς- βόλτας στο MySpace, αποκαλύφτηκαν οι The Sticks. Το εντυπωσιακό ήταν οι επιρροές τους, από τις οποίες αμέσως ξεχωρίζουν οι Cobra Killer και Black Lips. Δεν είναι must-hear αυτό;! Τελικά, το ντούο από το Brighton ακούγεται σαν ένα καλά ανακατεμένο, και επιβλητικό, μίγμα από κιθάρα, χρώμα, φασαρία και ντράμς. Η μουσική τους, παρά την τρομακτική απλότητά της, θα μπορούσε κάλλιστα να επενδύει ταινία της οποίας το σενάριο κατέστρωσε ο Quentin Tarantino…

MySpace

Saturday 14 June 2008

Billy Vincent


Υπάρχουν λίγα πράγματα πιο ωραία απ’ το να βλέπει κανείς ανθρώπους να πηγαίνουν ενάντια στο ρεύμα. Στη μάζα, στη μόδα, στο «γαμώ» και κοινώς αποδεκτό. Με επιρροές κυρίως από την κλασσική rock, blues και country μουσική, οι Λονδρέζοι Billy Vincent είναι μια τέτοια περίπτωση, μελαγχολικοί, ερωτικοί, χτυπούν κατευθείαν στην καρδιά και σε σημεία την συνθλίβουν, όπως στο κομμάτι τους Billy's Luck. Μυρίζεις καπνό και αλκοόλ καθώς ακούς τη μουσική, κι αν έχεις λίγη περίσσια φαντασία βλέπεις και την Dita Von Teese να κάθεται στο ξεφλουδισμένο τραπεζάκι ενός υπόγειου μπαρ, απέναντι σου, παριστάνοντας την αδιάφορη κάτω απ’το μαύρο της βέλο. Όσοι δεν έτυχαν ποτέ να πέσουν επάνω στους αδικοχαμένους Crash Convention, μπορούν τώρα να απολάυσουν την καλύτερη πιθανή «εξέλιξή» τους.

MySpace

Thursday 12 June 2008

My Wet Calvin


Πλούσια μουσικά μίγματα, απολαυστικές χειροποίητες συσκευασίες δίσκων, αναλογική ήχοι με ψηφιακή επεξεργασία, μπόλικη δόση ρομαντισμού, εκκεντρικά και συνάμα αθώα κοστούμια, ηχητικά αστικά τοπία, όμορφη τρέλα, μελαγχολία, πόνος, απόλαυση, ηρεμία. Δυο αγόρια. Ο Άρης κι ο Λεωνίδας. Οι My Wet Calvin. Το δυο αρκεί. Πάνω στο δυαδικό σύστημα εξάλλου βασίστηκαν οι περισσότερες θρησκείες και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Σχηματίστηκαν κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, το καλοκαίρι του 2004, πρόσφατα κυκλοφόρησαν την τέταρτη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο " Teddy" κι είναι αυτό ακριβώς που οι άγγλοι συνάδελφοι αποκαλούν: one of a kind. Η Sonic Playground είχε την τύχη να μιλήσει μαζί τους:


Ποιές είναι οι σημαντικότερες επιρροές σας, μουσικές και μη;
Σπίτια αγαπημένων προσώπων, καθημερινές διαδρομές, ακροάσεις στο αυτοκίνητο, ταξίδια με τραίνο, ξενύχτια στη δουλειά και άλλα τέτοια βαρετά.

Τι μουσική ακούτε αυτόν τον καιρό;
Λεωνίδας: Bon Iver, The National, Evripidis & his Tragedies, Holy Fuck
Άρης: Devotchka, Pylon, Efterklang

Πως νοιώθετε για την μουσική σκηνή της Αθήνας; Ποιούς καλλιτέχνες ξεχωρίζετε, και γιατί;
Κάποιους τους αγαπάμε, όπως την Μόνικα και τους My Brother the Couch, κάποιους τους θαυμάζουμε, όπως τους Mary and the Boy και τους Hometaping, κάποιoυς τους ζηλεύουμε, όπως τους Victory Collapse και τους Modrec, κάποιους άλλους τους εκτιμούμε, όπως τους Kitephonics, Νίκο Βελιώτη, Drog-A-Tek και από κάποιους περιμένουμε να την σώσουν από ψηλά, όπως οι Callas.

Τι έχετε δει να αλλάζει στον χώρο από τότε που ξεκινήσατε να ασχολείστε ενεργά με την μουσική;
Aργά αλλά σταθερά, με ταχύτητα που συχνά δεν συνειδητοποιείς, τα πράγματα προχωρούν.

Γιατί αποφασίσατε να προσφέρετε όλη σας την δισκογραφική δουλειά δωρεάν;
Οι κυκλοφορίες μας αποτελούσαν μέρος των live εμφανίσεών, άρα μέρος του εισιτηρίου πήγαινε σε αυτές. Οι 100-150 αυθεντικές συσκευασίες εξαντλούνταν το ίδιο βράδυ και τα δωρεάν mp3 θα είναι ο μόνος τρόπος να μας ακούσουν όσοι «δεν ήταν εκεί» ώσπου κάποιος να μας προτείνει να ανατυπωθούν όλα και να κυκλοφορήσουν σε box set, γιατί στην περιοδεία με το velvet bus μας τελείωσε και το απόθεμα που είχαμε κρατήσει για ώρα ανάγκης.

Ως αγγλόφωνο συγκρότημα πόσο εύκολη σας είναι η έκφραση σε μια ξένη γλώσσα; Πόσο σημαντικοί είναι για σας πραγματικά οι στίχοι;
Έχω την αίσθηση πως αν δεν υπήρχε εκείνη η τραγική πενταετία του ελληνόφωνου ροκ του Star, οι αγγλόφωνες μπάντες στην Ελλάδα θα ήταν πολύ λιγότερες. Κανονικά θα έπρεπε να το αναφέρουμε στις επιρροές μας. Όμως, αυτό το θέμα έχει συζητηθεί τόσο που θα το γυρίζαμε σε instrumental, απλώς για να αποφύγουμε την ερώτηση. Oταν θες να γράψεις, δεν έχει και τόση σημασία για σένα αν θα είναι στα Ελληνικά, στα Αγγλικά ή σε σκίτσο. Θες απλώς να το κάνεις.

Τι σας εμπνέει;
Οι αλλαγές, μάλλον.

Πώς συνδέεται το artwork των δίσκων με την μουσική σας; Το επιμελείστε μόνοι σας;
Από την στιγμή που το mp3 θύμισε δια της πλαγίας οδού ότι η μουσική είναι άυλη, το να κυκλοφορείς ένα cd σημαίνει ότι έχεις να πεις και κάτι πέρα από τη μουσική, κάτι που την συμπληρώνει ή την οριοθετεί. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς.

Τι ενέπνευσε την σκηνική σας παρουσία και πως προέκυψε η ιδέα με την αμφίεση;
Πάντα μας άρεσαν τα live που ήταν κάτι περισσότερο από τη ζωντανή αναπαραγωγή μουσικής. Δεν πρόκειται για κάποιο είδος performance ή παράστασης, απλά οι αμφιέσεις γίνονται περισσότερο από τη δική μας ανάγκη να υποδυθούμε ρόλους και να ξεφύγουμε από τους εαυτούς μας και τα όρια που έχουμε θέσει στις συμπεριφορές μας. Ως τώρα, έχει λειτουργήσει!

Ποιά είναι τα σχέδια σας για το άμεσο μέλλον;
Πρόκειται να ηχογραφήσουμε με διάφορους τρόπους και σε διάφορους τόπους παλιότερα και νέα κομμάτια. Ίσως είναι η ώρα για μια κυκλοφορία σε περισσότερα αντίτυπα.

Οι My Wet Calvin εμφανίζονται στις 13 Ιουνίου στο Synch Festival (Μουσείο Μπενάκη), και στις 21 Ιουνίου στην Πλατεία Κουμουνδούρου (Γιορτή της Μουσικής).

Όλες οι ηχογραφήσεις τους υπάρχουν ως free downloads στην ιστοσελίδα τους.

MySpace

Tuesday 10 June 2008

Ciara Haidar






















Το όνομα της είναι Ciara Haidar.
Της αρέσει το πιάνο και της αρέσει να τραγουδάει. Της αρέσει το Λονδίνο και ο Shostakovich. Της αρέσει να ντύνεται γελοία και να ανακαλύπτει καινούριες λέξεις στο λεξικό. Της αρέσει να φοράει το κόκκινο κραγιόν του Dior που αργεί να φύγει από τα χείλη και να παίζει ντραμς σαν αγόρι. Της αρέσει ο Woody Allen και το σπανάκι, η Βηρυτός και τα αυθόρμητα γέλια στο λεωφορείο, το γνήσιο σοκολατούχο γάλα και οι γυναίκες, ο Μάρλον Μπράντο στο ‘λεωφορείον ο πόθος’ και το ουίσκι. Της αρέσουν πολλά ακόμη αλλά είναι περιττό να αναφερθούν. Η μουσική που γράφει και παίζει μοιάζει με κάμπαρετ ποπ με τζαζ και φολκ σταγόνες. Έχει μοιραστεί τη σκηνή με τους Frank Turner και Andy Yorke, αν αυτό σημαίνει κάτι. Και είναι φίλη με τον The Pan I Am και τους Scallywags, αν επίσης αυτό σημαίνει κάτι. Συγκρίσεις με την -χωρίς τις ζαρτιέρες- Amanda Palmer των Dresden Dolls πιθανότατα να τη γοήτευαν. Και τελικά η φωνή της μπορεί να θυμίζει Kate Nash, μόνο που η Ciara δεν είναι πλέον κοριτσάκι, αλλά μια σπουδαία κυρία…

live at The MacBeth


MySpace

Sunday 8 June 2008

TheDeathSet






















Οι TheDeathSet είναι ο Johnny, ο Peter, o Japhnet και ο Joey. Τα παιδιά από τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα ακόμα electro/punk σχήμα το οποίο παρ΄ όλα
αυτά καταφέρνει να ξεχωρίζει απο το πλήθος τόσο με την ποιότητα των κομματιών του, όσο και με την ανωριμότητα των μελών του, κάτι που γίνεται παραπάνω από εμφανές στον ήχο τους. Χαρακτήριζοντας τους εαυτούς τους ως μια ''spazzy lo-fi cross genre punk'' μπάντα, οι TheDeathSet έχουν ήδη κυκλοφορήσει το ντεμπούτο άλμουμ τους, ''Worldwide'' το οποίο έχει λάβει ποικίλες (άλλες καλές και άλλες μέτριες) κριτικές από έντυπα όπως το Artrocker, το Vice αλλά ακόμη και από την εφημερίδα The Guardian. 'Οπως και να'χει, και κρίνωντας από τα τραγούδια τους στο MySpace, οι TheDeathSet είναι μια νεανική μπάντα που κάνει αυτό που θέλει όπως ακριβώς το θέλει, δηλαδή με το να τα σπάει (μερικές φωτογραφιές τους είναι άκρως διαφωτιστικές πάνω σ'αυτό το θέμα). Tέλος, στις μάλλον άπειρες συναυλίες που έχουν κάνει, οι TheDeathSet έχουν ανοίξει για συγκροτήματα, όπως οι Suicide, οι Mika Miko, οι Spank Rock, οι Pre αλλά και αμέτρητοι άλλοι δίνωντας έτσι ένα στοιχείο σχετικά με το που στέκονται αλλά και το τι ακριβώς κάνουν.

live


MySpace | Remix Myspace | Website | mp3: Negative Thinking (right click-save as)

Friday 6 June 2008

Absent Mindead




Οι Absent Mindead σχηματίστηκαν το 2002 σαν σχολική μπάντα αλλά απέκτησαν την σημερινή τους μορφή τον Μάρτιο του 2005. Ο ήχος τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί aggressive/indie/rock με grunge επιρροές. Έχουν πραγματοποιήσει live σε όλους σχεδόν τους χώρους της Αθήνας καθώς και στο Fly του Λονδίνου και έχουν ανοίξει για συγκροτήματα όπως οι Organ, οι Zounds και Glen Matlock. Πλέον παίζει μπάσο μαζί τους ο Αντώνης από τους Le Page. Στο αυριανό live θα είναι μαζί τους στα synths, ως guest, o Zade (Delightful, Wanna Be James?). Πριν εμφανιστούν, λοιπόν, με τους Dinosaur Jr., μας είπαν λίγα λόγια...



Τι μουσική ακούτε αυτόν τον καιρό;

Δυστυχώς, αυτό τον καιρό δεν πολυακούμε μουσική.

Ποιές είναι οι επιρροές σας ως συγκρότημα;

Ο,τιδήποτε μας ελκύει αισθητικά κ συναισθηματικά.

Μπορείτε να κατονομάσετε κάποια στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον ήχο σας;

Συνήθως, γρήγορο tempo, samples, κιθάρα μπάσο, τύμπανα, ροκ φόρμες.

Τι σημαίνει για σας rock'n'roll;

Για αρχή, verse-chorus-verse και από εκει κ πέρα ανάλογα με την επόχη στην οποία αναφέρομαστε.

Τι νοιώθετε όταν βρίσκεστε στη σκηνή;

Ότι είμαστε σε ένα πάρτυ για κάποιο λόγο που εκείνη τη στιγμή δεν μπορούμε να θυμηθούμε.

Ποιό από τα live σας θα σας μείνει αξέχαστο, και γιατί;

Όλα τα live που υπερίσχησε η καλή διάθεση από την κακή κριτική.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης, ή κάποιο συγκρότημα με το οποίο θα θέλατε να παίξετε;

Οι Cube. Tο παλεύουμε εναν χρόνο αλλά πάντα βρισκόμαστε σε κακό timing και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.

Ποιά είναι τα σχέδια σας για το μέλλον, και που βλέπετε το συγκρότημα;

Να σταθεροποιήσουμε το επόμενο μας βήμα πάνω στο οποίο δουλεύουμε.

Absent Mindead live 07/06 at Polis Theater supporting Dinosaur Jr.

MySpace

Thursday 5 June 2008

Spank Rock -Pase Rock Interview-






















SPANK ROCK DJs (PASE ROCK & RONNIE DARKO) plays CITY CAMPERS DISCO @ SOUL STEREO

Support djs: THE FLYING LILIS BROTHERS

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008.

Yo-Yo-Yo! Δύο βασικά μέλη της διάσημης U.S. hip hop / electro κολλεκτίβας Spank Rock, θα βρεθούν στην Αθήνα την Παρασκευή 6 Ιουνίου για ένα μοναδικό dj set στο Soul Stereo, καλεσμένοι της Champion Sound και των Lilis Bros.

Oι Pase Rock και dj Ronnie Darko, πρόσθεσαν την Αθηνά σαν μια ενδιάμεση στάση της κοινή τους Ευρωπαικής περιοδείας και μερικές μέρες πριν απο ένα ακόμη set τους στο Fabric του Λονδίνου, θα έχουμε για πρώτη φορά την ευκαιρία να απολαύσουμε ζωντάνα δύο απο τα διάσημα djs shows των Spank Rock σε ένα party με ελύθερη είσοδο.

Ο Nεουορκέζος DJ και MC Pase Rock έχτισε την φήμη του σαν dj σε parties των διασήμων στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 και η ικανότητα να περνάει στα σετ του οτιδήποτε χορευτικό απο Hip Hop, House, R&B, Electro και Old School τον έχει καθιερώσει ως τον dj που διαλέγουν για τα private parties τους διασημότητες όπως οι Snoop Dogg, The Black Eyed Peas, Justin Timberlake, Playboy, Lindsay Lohan, Larry Flynt καθώς και εταιρείες όπως Hustler Enterprises, Adidas, Diesel Jeans, Urb magazine, Vibe magazine κλπ.

Έχοντας υπάρξει συνεργάτης των Spank Rock απο το "Υο, Υο, Υο" του 2006 και έπειτα, αλλά και σαν ιδρυτικό μέλος των Five Deez, έχει εμφανιστεί σαν dj / mc στα μεγαλύτερα festivals του κόσμου και έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Prefuse 73 , Diplo, Tortoise,ο Iάπωνας superproducer Nujabes ο XXXChange, ο ανερχόμενος Eli Eskobar και πολλοί άλλοι.

To πρόσφατο electro / hip hop single του με τον έξυπνο τίτλο “Lindsay Lohan’s Revenge” βρίσκεται εδώ κα ένα εξάμηνο σε όλα τα αξιόλογα playlists απο αυτό της ίδιας της Lindsay Lohan μέχρι τα σετ των DJ AM, Steve Aoki, Stretch Armstrong και Μark Ronson. Ο Passe παίζει φανατικά golf και αυτή την σεζόν εμφανίζεται στην διαφημιστική καμπάνια της WESC.

O νεώτερος της παρέας Ronnie Darko παρότι ανάλογα μεγαλωμένος με τα U.S. hip hop ιδανικά, απέκτησε απο νωρις dancefloor φιλοσοφία στα set του και παρόλους τους τίτλους στους διαγωνισμούς dmc dj της χώρας, εστίασε σε μια πιο disco / electro house μουσική κατεύθυνση, που σε μεγάλο βαθμό υπήρξε υπεύθυνη για το ηχητικό μπαστάρδεμα που προέκυψε στο πρόσφατο πολυσυζητημένο album των Spank Rock.

Το "Υο, Υο, Υο" του 2006 που χαιρέτησαν κοινό και κριτικοί ως ένα απο τα albums της χρονίας και χάρισε για πρώτη φορά τότε στους Spank Rock, ουκ ολίγα εξώφυλλα σε περιοδικά τόσο της Ευρώπης όσο και την Αμερικής, θεωρείται ακόμα και σήμερα δίσκος ορόσημο για το πως πρέπει να ακούγεται ένας club δίσκος. Κοφτερά beats, φτιαγμένα με electro house δομές , funky μπασσογραμές και hip hop φωνητικά που υμνούν την αλήτικη αστική κουλτούρα των μεγαλουπόλεων.

Όταν μετά απο αυτό το album, η σημαντικότερη -ίσως σήμερα- σειρά dj compilation, του Fabric, ζήτησε απο τους Spank Rock να επιμεληθούν το Fabric Live #33 του καταλόγου, o Darko ανέλαβε δράση και παρέδωσε με την συμβολή και των υπολοίπων ότι πιο κοντά στο ιδανικό party / eclectic / mash up mix, ενώ δεν είναι και λίγοι αυτοί που το θεωρούν ένα απο τα καλύτερα cds του καταλόγου Fabric.

Τελευταία, ο Donnie Darko όταν δεν φτιάχνει beats and pieces για τους Spank Rock, ρεμιξάρει και συνεργάζεται με την Amanda Blank και την Santogold, στέλνει dj mixes στην Solid Steel σειρά της Νinja Tune και στο επερχόμενο σετ του στην Αθήνα θέλει να τεστάρει τα party bootlegs που θα παίξει μερικές μέρες αργότερα στο Lollapalooza.

Δεδομένου ότι την ευκαιρία του να δει κανείς ζωντανά στην Αθήνα, djs αυτού του επιπέδου στην πιο δημιουργική φάση της καριέρας τους, δεν είναι κάτι συνηθισμένο, το βράδι της 6ης Ιουνίου αναμένεται με ξεχωριστό ενδιαφέρον για την νυχτερινή ζωή της πόλης.

Να σημειωθεί οτι στο Soul Stereo (όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε βραδιά της "City Campers Disco") η είσοδος θα είναι ελεύθερη και το support dj act θα είναι οι Flying Lilis Brothers.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τι μας είπε ο Pase Rock...





















PASE ROCK INTERVIEW

Q: How all things started for you and what are you up to recently?

I'm from a small city in Ohio and I just got into rap music and Hip Hop at an early age. I had two cousins that were older than me and we spent a lot of time together as kids so we would be b-boying and stuff and they got me really into music when I was like maybe 5 or 6. I think it just kind of stuck with me. Some kids were into toys or sports, and I was too, but I was really into music. I started collecting records and cassettes at age 8 or 9 with my weekly allowance money. I taught myself how to scratch on my grandmothers old stereo which had a direct drive turntable. That's the same as what a Technics 1200 is, so i actually kinda learned how to scratch pretty good as a youngster. When I would later get on my friends equipment they were surprised I could cut so well and eventually I just started DJing with my friends doing house parties and stuff until I got my own equipment. But before I started DJing seriously I was rapping and after high school I had joined a rap group with my school friends called Five Deez and we started putting out records in like 1999 or so. Then we signed some record deals did 3 studio albums and toured the world a few times. It was fun. During this period I was also doing a Hip Hop festival in Cincinnati called Scribble Jam. I did that for almost 10 years and the last year before I left I booked a new young group that I caught wind of called Spank Rock. They didn't have any records out yet or anything but I booked them on the strength that they were doing what I had been trying to do musically but more artistically successful I felt like. We all became good friends and they ended up asking me to rap on one of their early 12's. Then I started touring with them as the other MC and hypeman. But for the past 5 or 6 years my main thing has been being a club DJ. That's how I've managed to make a living. And that's what most of my time is devoted to.


Q: Since you've been traveling a lot, you must have a favorite European country and a favorite U.S. one. Which place inspires you most?

My favorite cities of the places I've been to are probably Tokyo, Stockholm, Oslo and Barcelona. On this trip coming up I'm going to some places I've never been, Athens being one of them. I look forward to that. I live in New York City in the States and that's the only place I want to be. Los Angeles is kind of happening but it's not really my vibe. I still appreciate it though. I like Austin in Texas, Miami, Orlando and Seattle as well.


Q: Doing the rap thing over electro and up tempo beats is not that common, considering that most of the mainstream hip hop / rap acts use old school beats from soul /funk / jazz library. Who do you think as the god farther of this sound and according to your opinion which was the element that made acts of this sound such as Spank Rock became so popular ?

Hmmm. Well most of what I do stems from the record 'Planet Rock' by Afrika Bambaata and The Soulsonic Force. I think that's a good starting place. That was one of the first records I remember. That and Pack Jam. early Tommy Boy stuff. My influences are pretty much Bambaata through to the Jungle Brothers, De La Soul, A Tribe Called Quest and that stuff. I'm really into that 1978 - 1982 period with the Disco rap. like T Ski Valley and Melle Mel and that. rapping over Liquid Liquid and stuff. That's my shit. So the Godfather is Bambaataa. As far as Spank Rock being popular I think a lot of it is timing. He/They were making the right music at the right time and I think the kids were ready for it. There was a big gap for a group of young people who maybe grew up on indie rock and Puff Daddy or underground Hip Hop and they didnt have that immediate connection to it anymore. It all seemed stale or something. They were looking for music to represent what they were going through and I think M.I.A. and Spank Rock were the first artists to tap into that. I saw it first hand. Good Times.


Q : Your C.V. says that you've been chosen to dj in many private parties for celebrities such as Snoop Dogg, or Lindsay Lohan and Larry Flint. Which was the dopest of all? What party do you enjoy most, the celebrity one or the party with b-boys and girls from the bloc?

Those parties usually aren't as fun as regular parties. In that situation it's a staged event. There are a lot of dollars being thrown around usually for some corporation to raise their profile, so it's never really that fun. They will hire a celebrity to 'host' and get a 'cool DJ' like me to artificially create what I do at my own parties. I guess the best part of that is there are usually a lot of gorgeous women around which I'm never mad at. There are always exceptions to this and I've done some pretty fun ones as well. But a lot of times people are just there to be seen and not really to have a good time. But I understand it and appreciate it for what it is.


Q: You run 'Fully Fitted' record label as well, tell us a bit about that. What are you planning to release next?

I think we're just doing 12's. we just put an ep out with another label called Money Studies which is a Turntablelab.com record label. We are doing another Pase Rock single and maybe a single from XXXChange or something. And my mixtape as well I guess.


Q: Who is your favorite producer at the moment and why? And which was the last time you heard someone else playing records and you said 'he's killing it'?

My favorite producers now are the guys I work with. XXXchange and Eli Escobar. They're pretty much killing it on the production tip. As far as DJs go, I dunno. There are a lot of DJs that I enjoy. My homie Ross One is killing it in Miami. Roctakon in New York. Eli Escobar is probably one of the greatest DJs working right now. I played at Fabric in London the other night and I really enjoyed a set by Brodinski. He's a French DJ and a great producer as well. He was playing Techno and it was awesome. Pat Mahoney from LCD Soundsystem was playing Disco in the other room so I was just running back and forth really enjoying myself.


Q: What kind of records you're playing out there lately?

Mmm. I try to play just what I like but also stuff that the crowds will enjoy. I try to keep it soulful (still keeping it REAL!) hahaha. But every now and then I'll toss in some really cold soulless techno or lazer sounding stuff or something. I'm into that stuff too. I play a lot of the stuff me and my friends are making. But you're still sure to hear some stuff from the 70's all the way up until now. I try to represent myself musically and where I come from when I travel abroad. I like for people to get a good dancing and party experience but also a sense of history. not just music history but also my personal history. I like to connect the dots to stuff that people would otherwise ignore. But keeping it jamming is first and foremost.


Q: What Greeks should know about a party night with Pase Rock and what should we expect from your show?

Mayhem. Pure and utter chaos. really just great music. I have Ronnie Darko from Spank Rock with me as well so there will be a lot of dancing and 'sprinkling' going on. For sure. Hahahahaha...


On MySpace: Pase Rock | Ronnie Darko | The Flying Lilis Brothers

Wednesday 4 June 2008

Grand Archives


Το περασμένο φθινόπωρο στον Mojo Radio ένα τραγούδι επενέβη σωτήρια διακόπτωντας το κατακριτικό - στα όρια της ξερολίασης - λογύδριο επι παντός επιστητού του παραγωγού. Κάπως έτσι κέντρισε την προσοχή χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ο λόγος για το Sleepdriving και οι συστάσεις για τους Grand Archives. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία για άλλη μια μπάντα από το Seattle. Οι Carissa's Wierd υπήρχαν ως μια εναλλακτικότερη folk μπάντα η οποία όμως δεν είχε καταφέρει ουσιαστικά να ξεφύγει από τα τοπικά όρια της πολιτείας και ενός ιδιόμορφου ακρωατηρίου. Τα φόντα δεν υπήρχαν, τα μέλη διασκορπιστηκαν σε ένα σωρό άλλες μπάντες. Οι δύο κιθαρίστες όμως εισχώρησαν στους Band of Horses (έβγαλαν την πρώτη δισκάρα και μετά τέλος, για τον δεύτερον ας το αφήσουμε καλύτερα) και μετά ο ένας από τους δύο - ο Mat Brooke - δημιούργησε τους Grand Archives. Δεν μιλάμε για κάτι το φοβερό αλλά και μόνο αν ακολουθήσουν την αντίθετη πορεία απο τους BOH σε καλό θα τους βγει...

Torn Blue Foam Couch


link: MySpace
mp3s: Torn Blue Foam Couch | Miniature Birds (both right click-save as)

Sunday 1 June 2008

Captain Polaroid


Ο πιο εύκολος τρόπος να χαρακτηρήσει κάποιος τον Captain Polaroid θα ήταν να χρησιμοποιήσει λέξεις όπως lo-fi και Bright Eyes-y, αλλά γι'αυτόν τον σκοπό υπάρχει η Wikipedia. Μέχρι τώρα ο μουσικός από το Birmingham έχει παρομοιαστεί με τους Smiths και τους Pavement, μάλλον όμως το γεγονός αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις τεχνικές ηχογράφησης και τους περιστασιακά πολιτικά φορτισμένους, πολλές φορές όμως και αυτοσαρκαστικούς στίχους του. Το μυστήριο όμως που παραμένει είναι πως, παρ'ότι θα'πρεπε να είναι πασίγνωστος, δεν είναι. Λύστε το κατεβάζοντας free το καινούριο ΕΡ του, "In Miracle Wolrd", καθώς κι ένα μάτσο άλλα εκπληκτικά τραγούδια από το blog της δισκογραφικής του εταιρίας Filthy Little Angels (post 26 MAY, Little 028).

Yes
(όχι πολυ αντιπροσωπευτικό, αλλά μοναδικό, video)


MySpace

Thursday 29 May 2008

City Campers Weekend At Kinky Kong






















Η συλλογή City Campers συμπληρώνει ένα ιδιαίτερα παραγωγικό και επιτυχημένο εξάμηνο κυκλοφορίας και το γιορτάζει με ένα mini φεστιβάλ, το τελευταίο διήμερο του Μαΐου. Το line up του διημέρου επιμελήθηκαν oι Flying Lilis Brothers, οι οποίοι θα κλείσουν το διήμερο το Σάββατο το βράδυ, με ένα ακόμη ιδιαίτερο και χορευτικό dj set στο Bar Kinky.

Παρασκευή 30 Μαΐου
lineup: Masters Of Disguise + The First Aid

J.KRISTE
from Masters Of Disguise (London / U.K.)
O Λευτέρης Μουμτζής (γνωστός και ώς J. Kriste) τραγουδιστής και ιδρυτικό μέλος των Λονδρέζων Μasters Of Disguise, είναι κάτι σαν τον ακρογωνιαίο λίθο της συλλογής 'City Campers' δεδομένου ότι το κομμάτι του 'Τhis Opening' όχι μόνο ανοίγει την συλλογή αλλά έδωσε στους επιμελητές του cd την ιδέα για την δημιουργία του εν λόγω concept. Με αφορμή την επίσκεψη του στην Αθήνα για τις ηχογραφήσεις του solo debut album του αλλά και την εμφάνιση του στο πλευρό των Zita Swoon, οι νεοψυχεδελικές folk pop μελωδίες του συνθέτουν μια ιδιαίτερη περίπτωση ακουστικού σετ από αυτά που δεν απολαμβάνουμε συχνά στην χώρα μας.

MySpace

First Aid (Αθήνα)
Οι First Aid είναι γνωστό ότι δεν κάνουν συχνά live εμφανίσεις και για αυτό κάθε φόρα που το αποφασίζουν το Αθηναϊκό κοινό τους τιμά ιδιαιτέρως. Έχοντας πάντα στο πλευρό τους την κρυστάλλινη φωνή της Φλώρας Ιωαννίδη (πρώην Make Believe) και επιχειρώντας για πρώτη φορά full band set με τυμπάνα/ μπάσσο / κιθάρες, το live set up τους αν μη τι άλλο, υπόσχεται μια πολύ πιο εκρηκτική version των post electronica ηχοτοπίων που καθιέρωσαν το group στο playlist των ραδιοφώνων.

MySpace

_______________________________________________

Σάββατο 31 Μαΐου
lineup: Thelma Blankenship + Ekos Quartet

Τhelma Blankenship
(Θεσσαλονίκη)
Oι Τhelma Blankenship είναι ίσως το μοναδικό όνομα της συλλογής που παρά το γεγονός ότι έχει συζητηθεί τόσο, έχουν εμφανιστεί μόνο μια φορά ζωντανά τόσο στις σκηνές της πρωτεύουσας όσο και της συμπρωτεύουσας απο όπου το δίδυμο κατάγεται. Η παρθενική τους live εμφάνιση στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε σε πανηγυρική σχεδόν ατμόσφαιρα από τους fans του group στη σκηνή του Soul, στο πλευρό των Flying Lilis και κατά τη διάρκεια της εμφάνισης η εκτέλεση του άκρως ραδιοφωνικού hit τους 'Dirty Feet' κέρδισε όλους όσους έχουν σα μουσικό σημείο αναφοράς τα ηλεκτρικά 80's και τους New Order της πρώτης περιόδου. Να σημειωθεί ότι επί σκηνής θυμίζουν κάτι από Κ.β. και Μ.δ. εποχής Στέρεο Νόβα.

MySpace | Sonic Playground Interview


Ekos Quartet (Αθήνα)
Οι Αθηναίοι Εkos Quartet θεωρούνται πλέον ένα από τα πιο ισχυρά live acts της πόλης. Το 4-track ep τους, που ανοίγει το δεύτερο cd της συλλογής 'City Campers', κέρδισε δίκαια μια θέση στα playlists μεγάλων ραδιοφωνικών σταθμών της χώρας, ενώ στο επερχόμενο live τους αναμένεται να παρουσιάσουν και κομμάτια από το debut album που ηχογραφούν αυτό το διάστημα για λογαριασμό της Sound Of Everything.

MySpace | Sonic Playground Interview


Να σημειωθεί ότι στο χώρο θα διατίθεται το cd των 'City Campers' σε χαμηλότερη τιμή.

Ώρα Έναρξης: 22:00

Τιμή Εισόδου:
Παρασκευή 30 Μαΐου: 6 Ευρώ
Σάββατο 31 Μαΐου: 8 Ευρώ

Wednesday 28 May 2008

Spaghetti Anywhere


Ολοκαίνουρια προσθήκη στον εκτενή (=ατελείωτο) κατάλογο εναλλακτικών και εναλλακτισμένων λονδρέζικων σχημάτων, με ιδιόμορφη προφορά, μπόλικο ρομάντζο και καθαρά επηρεασμένοι από τον ήχο των Pastels και των Camera Obscura, οι Spaghetti Anywhere παίζουν ψυχεδελική φόλκποπ εμπλουτισμένη με στοιχεία από blues και surf (έτσι λίγο στο ύφος των MGMT) και με σαφείς αναφορές στους Phoenix - παίζει το γεγονός οτι ο Francis έχει καποιο ξεκάθαρο κόλλημα μαζί τους, η οποία ανετότατα θα μπορούσε να αποτελέσει soundtrack σε ανεξάρτητη αμερικανική παραγωγή τύπου The Dangerous Lives of Altar Boys, Saved! ή Virgin Suicides. Ροζ ανεμώνες. Γαλαζωπά σύννεφα. Κόκκινο κρασί. Κι ένα χαμόγελο μέχρι τ’αυτιά. Έεεεεεεετσι.

Όλα τους τα τραγούδια διατίθονται free στο MySpace τους.

Sunday 25 May 2008

Boys And Girls, Be Happy Now


Οι Boys And Girls, Be Happy Now είναι τέσσερις φοιτητές, ο Jamie, η Sarah, η Illy κι ο Ryan και τον τελευταίο καιρό υποφέρουν από στομαχόπονους. Την ώρα που όλες οι αντίστοιχες μπάντες ονειρεύονται και προγραμματίζουν τις καλοκαιρινές περιοδείες τους, αυτοί ξεσκίζονται στο διάβασμα μπας και περάσουν κάνα μάθημα. Τα απογεύματα όταν μαζεύονται ο ένας στο σπίτι του άλλου για πειράγματα κι αστεία ανάμεσα σε απορίες σχετικά με τα μαθήματα, μπορεί να σηκωθούν και να πιάσουν και καμιά κιθάρα. Κι όταν γίνεται αυτό, όλα μοιάζουν πιο όμορφα. Γράφουν στίχους για καταστάσεις που ζουν καθημερινά και δοκιμάζουν να τις εξηγήσουν στους άλλους. Προσπαθούν κιόλας να ηχογραφήσουν μόνα τους το δίσκο τους. Στις ετερόκλητες επιρροές τους οι Devendra Banhart, Lightspeed Champion, Love is all, Modern Lovers, Nick Drake και Silver Apples. Το δικό τους ήχο τον περιγράφουν ως την τομή ανάμεσα στο new wave, τη disco house και το garage. Κι επειδή τον τελευταίο καιρό είναι πολύ της μόδας να συμμετέχεις σε 357 συγκροτήματα, έτσι κι αυτούς μπορείτε να τους συναντήσετε στους fortyfives, the good natured και no more than five words.

MySpace

Thursday 22 May 2008

Love Boat Orchestra


Οι Love Boat Orchestra (LBO) παίζουν μελοδραματικό mock’n’roll, γιατί αυτό μπορούν να κάνουν καλύτερα. Ξεκίνησαν από το κρατίδιο της Βαρδαλίας και επιβιβάστηκαν σε ένα κρουαζιερόπλοιο, όπου έπιασαν δουλειά ως η μπάντα της ντισκοτέκ του πλοίου (κατάστρωμα 8, πτέρυγα Β). Από τότε έμειναν εκεί, να πλέουν στις σκοτεινές θάλασσες για πάντα και να ψυχαγωγούν τους υπέργηρους επιβάτες.
Προσωπικοί φίλοι του Yamatsuka Eye και του Jon Bon Jovi (για τον οποίο και έγραψαν το κομμάτι “Bossa Jova”) εμπνέονται από τις ποικίλες επιδράσεις της τηλεοπτικής υπερέκθεσης των ‘90s, τις τετράγωνες πολιτείες της Αμερικής, το κίνημα του ελβιοτισμού και κυρίως από την ποίηση του N. Apostolides. Αγαπημένη ασχολία τους, να πηγαίνουν όλοι μαζί για ποδοσφαιράκι σε υπόγεια σφαιριστήρια, αν και τελευταία δεν το κάνουν πολύ συχνά, γιατί φοβούνται τους σεισμούς.
Επί ελληνικού εδάφους πρωτοεμφανίστηκαν στο υπόγειο Arder της Λώρη Μαργαρίτη στα πλαίσια της οπτικοακουστικής υπερπαραγωγής “Feeling Minnesota, Looking California” (Θεσσαλονίκη, 28/10/2006) και έκτοτε έχουν κάνει guerilla εμφανίσεις σε ψιλικατζίδικο και βιβλιοπωλεία εν ώρα αιχμής καθώς και, για κάποιον ανεξήγητο λογο, σε αρκετά μέρη της Αθήνας.
Το line up των LBO συμπληρώνεται από καναπέ, μάσκα ύπνου, πολλά ζευγάρια παπούτσια, tommy guns, επιτόπιο telemarketing και απευθείας σύνδεση με το δορυφορικό τηλεοπτικό σταθμό VTV. Όνειρό τους ήταν να αποκτήσουν δικά τους όργανα ή να μάθουν να παίζουν καλύτερα με αυτά που είχαν δανειστεί. Εν μέρει το πέτυχαν (αν και όλες οι νεαποκτηθείσες κιθαρες του Αλ στην πορεία εκλάπησαν).

Ακολουθεί συνέντευξη!!!!

Γιατί «Love Boat Orchestra»;
AL: Γιατί σε 3 λέξεις μεταφέρει την αίσθηση όλων όσων αντιπροσωπεύουμε.
DAYNA: Επειδή το Yamaha synthesizer της May έχει κάποιες default ποπ μελωδίες, σαν αυτές που χρησιμοποιούν οι μπάντες στα σουηδικά κρουαζιερόπλοια.
MAY: Γιατί δεν υπάρχει κάτι καλύτερο για μας.
PETER: Εκεί που συναντιόμαστε για να παίξουμε είναι σαν να βρίσκεσαι σε πλοίο και επίσης αγαπιόμαστε πολύ.

Ποιές είναι οι σημαντικότερες επιρροές σας; Όχι μόνο οι μουσικές.
AL: Ed Wood, John Waters και το ριζοσπαστικό τους D.I.Y σύμπαν (τότε που το D.I.Y πραγματικά σήμαινε κάτι), η εναρκτήρια σεκανς του Down By Law, οι φωτογραφίες του Weegee, παλιές κιθάρες, σκονισμένοι ενισχυτές, 8-track tapes με σκισμένες συσκευασίες.
DAYNA: Η τηλεόραση, οι φίλοι μου, οι ιστορίες των φίλων μου, τα κωλόμπαρα, τα μεταμεσονύκτια τελεμάρκετινγκ, οι ESG, το Krush Groove.
MAY: Ο Andy Warhol, o Michael Jackson, o Clint Eastwood, οι Residents, οι NOFX, ο Μιχάλης Ρακιντζής, η σαμπάνια και οι εφηβικοί έρωτες.
PETER: Εγώ θα ήθελα να πω οτι δεν θυμάμαι στην αρχή τι προσπαθούσαμε να κάνουμε. Σε ένα κομμάτι μας πάντως
χρησιμοποιήσαμε ένα θέμα που θυμίζει Terence Trent D’ Arby.

Μπορείτε να μου περιγράψετε το κρατίδιο της Βαρδάλιας;
LBO: Είναι ένα μικρό νησί, νότια της Γαλλιας οπου οι κατοικοι μιλουν μια γαλλική διαλεκτο. Μας λειπει πολύ η Βαρδαλία (και ουχί Βαρδάλια), θα θέλαμε να επιστρέψουμε εκεί, αλλά δε θα φεύγαμε ποτέ, αν δε φεύγαμε όλοι μαζί. Η Βαρδαλία έχει ως βασικό γεωργικό προϊόν τα κεράσια και φημίζεται για το λικέρ κερασιού, το οποίο απολαμβάνουν κατά κόρον οι κάτοικοί της. Μάλιστα, το εξάγει σε μικρές ποσότητες σε χώρες της Ασίας. Έχει φιδωτούς δρόμους και καταπράσινες πλαγιές. Ειναι η χώρα του ήλιου, η χώρα του ύπνου...Ο χρόνος έχει σταματήσει λίγο μετα τα 50’s όμως έχουμε γρήγορο internet.

Ποια είναι η πιο πολύτιμη ανάμνηση σας απο το συγκρότημα;
AL: Σε μία πρόβα, παρακολουθούσαμε ένα βίντεο που έφτιαξε η Dayna, και γέλασα τόσο πολυ που μου κόπηκε η ανάσα. Και μην μου αναφέρει κανείς την λέξη «πιράνχας» γιατί η κατάληξη μπορεί να μην είναι καλή.
DAYNA: 'Οταν ανακαλύψαμε πως έχουμε μια Κορεάτισσα φαν, που μας ανακάλυψε μέσω myspace και μας έβαλε στους top friends της.
MAY: Το κομμάτι «οι αγαπούληδες» ήταν απο τα πρώτα των LBO. Τότε ηχογραφούσαμε τις πρόβες μας σε ενα μισοχαλασμένο minidisk στο οποίο όταν πατούσες το play διέγραφε μόνο του τα δισκάκια. Έτσι χάθηκε και δεν μπορέσαμε να το θυμηθούμε ποτέ. Αυτή είναι η πολυτιμότερη ανάμνηση μου και μια μέρα θα επανέλθει με ύπνωση.
PETER: Ανάμνηση; Γιατι; Δεν υπάρχει πια το συγκρότημα;

Ποιά στοιχεία ή άνθρωποι έχουν διαμορφώσει την αισθητική σας; Έχετε κάποια style-icons;
AL: O Charles Eames, τα vintage electronics και audio equipment , κυρίως από τα 60s και 70s. Style-icons? Δε θα το’λεγα...
DAYNA: Η Peg Bundy, o Νίκος Χορταρέας, ο Ανδρεάς Ευαγγελόπουλος, η Leoncie, ο κύριος Πόλυς (επιρροές και style icons ταυτόχρονα).
MAY: Ο μπαμπάς μου.
PETER: Όταν πηγαίνω στις πρόβες περνάω πρώτα από το Starbucks και χαζεύω τα Emo. Θα ήθελα να τα μιμηθώ στο στυλ αλλά λιγο ντρέπομαι.

Τι σας εμπνέει;
AL: Για ποιό πράγμα;
DAYNA: Οι εργάτες έργων οδοποιίας, τα τηλεοπτικά show country μουσικής, οι διαδικτυακοί και οι αναλογικοί nerds, το πλύσιμο των πιάτων, οι ελληνικές τσόντες του '70 και '80, τα πουλόβερ της Leslie Hall, τα ταξίδια στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, η διαδρομή Thun-Interlaken, οι κοκέτες γηραιές κυρίες.
MAY: Οι lbo, τα κινούμενα σχέδια, οι ινδιάνοι που παίζουν στο repeat προηχογραφημένες φλογέρες σε κεντρικά σημεία της πολης.
Alexandros
oxi indianoi!
May Roosevelt
2:58 ΠΜ
ela re...
Alexandros
2:58 ΠΜ
tous misw!
May Roosevelt
2:58 ΠΜ
afou me exoun ebneusei!!!
2:58 ΠΜ
kai ego tous miso
2:58 ΠΜ
alla merikes fores
2:58 ΠΜ
to misos se ebneei
Alexandros
2:58 ΠΜ
xexexe

PETER: Mας αρέσουν τα χαριτωμένα πράγματα σ’ αυτόν τον κόσμο. Ό, τι είναι έτσι γλυκό και ζεστό και όμορφο.

Υπάρχουν κάποια στοιχεία που θα μπορούσατε να πείτε ότι χαρακτηρίζουν αυτό που κάνετε;
AL: W.Y.S.I.W.Y.G
MAY: A.S.A.T.
DAYNA: Αγάπη, γέλιο, καλώδια, νυχτερινά τραίνα, κεκ σοκολάτα.
PETER: Η χαρά.

Τι μουσικές ακούτε αυτόν τον καιρό; Κάνατε πρόσφατα κάποια ωραία ανακάλυψη;
AL: Ακούω σταθερά τους ίδιους 15-20 δίσκους, με διακριτικές προσθήκες, ενίοτε. Τώρα έχουν προστεθεί το Painted Desert (Ikue Mori_Robert Quine_Marc Ribot), το Curtains (John Frusciante), Jackson C. Frank και Big Blood.
DAYNA: Ike Turner, Etta James, Wire, Weird War, Walkmen, White.
MAY: Οι Bendaly family.
PETER: Antonio Vivaldi

Έχετε στο νου κάποιους μουσικούς οι οποίοι πιστεύετε πως έκαναν σπουδαίο έργο αλλά δεν είχαν την τύχη να δεχτούν την αναγνώριση που τους αξίζει;
AL: Ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει. It’s tough shit...
DAYNA: Όχι...Για να ξέρω αυτούς που ξέρω, μάλλον σημαίνει ότι έχουν ήδη τύχει κάποιας αναγνώρισης.
MAY: Όχι.
PETER: Antonio Soler

Ποιός είναι ο πιο όμορφος στίχος που ακούσατε ποτέ;
AL: « I gave you a nightmare, but you didn’t chase it
i’d give you a dream but you’d only wake from it
now i’ll never go to sleep again.»
κι επίσης
" Show a little faith there's magic in the night
You ain't a beauty but hey you're alright
Oh and that's alright with me"...δε μπορούσα να διαλέξω ανάμεσα στα δύο..

DAYNA: Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή

MAY: ...And as my pain
turns in to flames
no one blames my heart

PETER: Βρέχει στην φτωχογειτονιά
Βρέχει και στην καρδιά μου


Τι είναι για σας ευτυχία;
AL: To διάστημα μεταξύ δύο θλιμμένων στιγμών.
DAYNA: Να βγαίνεις date με τον Blixa Bargeld και να σ'αφήνει να φορέσεις το σακάκι του (αυτό με την πράσινη φόδρα) και μετά να αρχίσεις να τρέχεις και να μην καταφέρει να σε πιάσει ποτέ και να μπεις σε ένα αυτοκίνητο, που τελικά όμως είναι η Batmobile, και μετά να μπορείς να γίνεσαι αόρατος και να τηλεμεταφέρεσαι και να κάνεις κατασκοπείες.
MAY: Na ακούω to «in Macdonalds» του Burial και να μιλάω ξεχωριστά με τον Al, την Dayna και τον Peter sto skype στις 05.26 το πρωί.
PETER: Πιστεύω πως ακόμα και στις σκοτεινότερες μου στιγμές είμαι ευτυχισμένος. Γιατί στην ζωή μου υπάρχει μόνιμα η πιθανότητα της ευτυχίας. Αυτή η πιθανότητα, είναι η ίδια η ευτυχία.

Ποιές είναι οι εμμονές σας, μουσικές και μη;
AL: One man’s trash is another man’s treasure and vice versa. Με άλλα λόγια, οι παλιατζούρες. Μουσικές και μη.
DAYNA: Τα μουστάκια, τα μυτερά παπούτσια, οι Mustang με λεοπάρ καθίσματα, ο Vincent Gallo.
MAY: Έχω αρχίσει να ξεπερνάω τους δεινόσαυρους και τώρα τελευταία έχω εμμονή με τα αεροβόλα.
PETER: Το Los Angeles, οι καναπέδες, τα Emo. Στην μουσική νομίζω πως μοναδική μου εμμονή είναι το Μπαρόκ.

Από τους εγχώριους καλλιτέχνες ποιοι σας έχουν τραβήξει ιδιαίτερα την προσοχή;
AL: O μακαρίτης ο Άκης Πάνου και ο Κώστας Καφάσης.
DAYNA: H Αλεξάνδρα Λαγούδη.
MAY: Κανένας καλλιτέχνης.
PETER: Οι Mary and the Boy.

Στην Αθήνα τι αγαπάτε ποιο πολύ;
AL: Την Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
DAYNA: Το Γιάννη Παλαβό και μερικούς ακόμη, το μαγαζί με τα ντόνατς στην Πανόρμου, το Revenge of Rock, την οδό Chevalier.
MAY: Τους φίλους μου και τον Yuri.
PETER: Τον Παρθενώνα και τη βιβλιοθήκη του Φωτογραφικού Κύκλου.

Love Boat Orchestra Live at K44 24 & 25/05.

MySpace | Youtube