Βουνό

Ξεκίνησε να παίζει επειδή δεν έπαιζε κανείς j-pop που ξεκίνησε ν’ακούει το ’97. Όταν έκανε το MFA στην Νέα Υόρκη ήταν που ξαναμπήκε στο trip των βινυλίων, απ’το ebay πήρε τα ΜΚ2 του. Όπως είναι σημαντικό το ‘site specific’ στην εικαστική δουλειά του έτσι είναι και στα set του. Γενικά, μας λέει, diversity is the key. Αλλιώς βαριέσαι και φρικτά. Εκλεκτικό θα έλεγε το set του χωρίς να φοβάται το cheese.
Απόψε (20/03) θα αναλάβει ως “Βουνό” τα decks στο K44 για το White Pepper Ice Cream, αfter-party για την παρουσιάση της νουβέλας της Δήμητρας Ιωάννου «Μια Θάλασα από Σόγια» από τις εκδόσεις futura. Θα παίξει λέει κυρίως j-pop βουτηγμένη σε πλούσια σάλτσα σόγιας σερβιρισμένη με club pop και γαρνιρισμένη με λίγη Bergen electronica. Μην το χάσετε!!


Ποιες είναι οι σπουδαιότερες επιρροές σου (όχι μονο μουσικές, οτιδήποτε);

‘Ο Τραγουδιστής και το Κορίτσι του Μπαρ’, Maurice Merlau-Ponty, Wassily Kandinsky, Gerhard Richter, Cildo Meireles, Public Enemy, Kraftwerk, Pizzicato Five, Fantastic Plastic Machine, Beck, Dr Dre, Γιάννης Φλωρινιώτης.

Ποιοι καλλιτέχνες δεν λείπουν ποτέ από τα set σου;

Επειδή είμαι μια βαθιά διχασμένη προσωπικότητα είναι λίγο σπάνιο να υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης σε όοοολα τα set μου.
Στο ‘From Shibuya to Munich to Bergen to New York’ οι Pizzicato Five, Fantastic Plastic Machine, Andreas Dorau, Le Hammond Inferno, Royksopp, Datarock, Rinder & Lewis, Skee-Lo και Μπέσσυ Αργυράκη
Στο ‘Easy Aloha’ (μηνιαίο πάρτι στο Tikki) δεν λείπουν ποτέ οι Connie Francis, Peter Thomas, Caterina Valente, Τάμμυ & The Sounds, April March, Τέρης Χρυσός, Bernard Burgalat, Pizzicato Five και Μπέσσυ.
Αν παίζω με τον Carlos Slazenger ως Dynamic Party Sound Duo (το επόμενο αρχές Απρίλη) δεν λείπουν οι Chic, Cerrone, Arpadys, Sheila & B. Devotion, Baccara, Dschinghis Khan, Blondie, Γιάννης Φλωρινιώτης in his early disco days και Μπέσσυ.
Τελικά μάλλον η Μπέσσυ δεν λείπει ποτέ...

Ποια είναι η πιο περίεργη εμμονή σου;

(αν εννοείς γενικά)
Οι εμμονές μου είναι απόλυτα φυσιολογικές, όσοι δεν τις καταλαβαίνουν είναι απλά τρελοί. Άσε που τις ονομάζω ‘projects’ και είμαι καλυμμένος.
(αν εννοείς μουσικά)
Τα covers κομματιών σε διαφορετική γλώσσα από αυτήν της αυθεντικής εκτέλεσης τους και ιδίως ελληνικά ντίσκο ή ντισκοειδή κομμάτια.

Πως προέκυψε το όνομα Vouno;

Θα ήθελα να έχω μια θεωρία που να λέει πως Βουνό (ιν γκρικ πλιζ) στα σανσκριτικά σημαίνει ‘Υπέρτατος Δισκοθέτης του Σύμπαντος’ αλλά μια φίλη γύρω στα 15 χρόνια πριν με έβγαλε Βουνό λόγω μεγέθους και απλά έμεινε. Αφού είχα ήδη nickname ήρθε φυσικά το να το χρησιμοποιήσω ως dj name.

Ποιο πάρτι σου ή ποια απο τις φάσεις στις οποίες συμετείχες ως dj σου έχει μείνει πραγματικά αξέχαστη; Για τον οποιοδήποτε λόγο.

Τα πάρτυ που κάναμε once upon a time σ’ένα εξοχικό σπίτι στο Βγέθι δίπλα στη θάλασσα, ένα πάρτυ με τους Non Stop Hits σ’ένα υπέρατο διαμέρισμα στον Πειραιά στον εφτακοσιοστό όροφο που έβλεπε όλο το λιμάνι, το σετ που έκανα στο πάρτυ της Art Athina ’07 με covers ξένων κομματιών στα ελληνικά, parties στο παλιό DeLuxe κι ένα πάρτυ στη Νέα Υόρκη στο loft που μέναμε στο Hell’s Kitchen.
Ααααααχ.... τι μου θύμισες.... ωραίες εποχές.....

Αν μπορούσες να δειπνήσεις με οποιονδήποτε μουσικό, ζωντανό ή νεκρό, ποιον θα επέλεγες και γιατί;

Τον Manu Chao για να δηλητηριάσω το οργανικό μπιφτέκι σόγιας που θα τρώει και να ησυχάσουμε από δαύτον.

Τι μουσική ακούς αυτόν τον καιρό;

Κυρίως disco, cosmic disco, uberzupercheesy disco και χαβανέζικα. Επίσης 47 φορές την μέρα περίπου ακούω το ‘Like An Eagle’ του Dennis Parker και 24 φορές την μέρα επειδή το έχω ακούσει αρκετά τελευταία το ‘Δεν την βρίσκω με την Ντίσκο’ του Βοσκόπουλου.

Τι αγαπάς περισσότερο στην Αθήνα;

Το εργαστήριο μου, τον Διόνυσο, το παλιό Zonar’s, την Θράκα, το 24ωρο και το ότι λειτουργεί η πόλη μέχρι αργά.