Mystery Jets

Όχι και τόσο νέοι, βέβαια, αλλά απο τις σταθερές αξίες της βρετανικής σκηνής, οι Mystery Jets (δίχως την παρουσία του Henry πλέον) κυκλοφόρησαν προσφάτως το δεύτερο άλμπουμ τους Twenty One, ένα μικρό θαυματουργό μουσικό ζαχαρωτό, γεμάτο ανάλαφρες μελωδίες και πανέξυπνους στίχους, περιτυλιγμένο με τις φωτογραφίσεις του εξαιρετικά ταλαντούχου Nacho Alegre, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να περιγράφουν καλύτερα και ωραιότερα την μουσική και αισθητική του συγκροτήματος. Ουκ ολίγες φορές τους έχουν χαρακτηρίσει «φλόρους», αλλά ας μην τ’ανοίξουμε αυτό το θέμα γιατί θα παθιαστώ πολύ άσχημα. Ακούστε τους, για μια φορά ακόμη, χαμογελάστε, μελαγχολίστε, απολαύστε. Ελεύθερα.

Young Love (live)

MySpace | Website | Blog | Nacho Alegre's Online Photo Diary

Cazals

Όταν η εταιρία Kitsuné (αρμόδια για electro σχήματα τύπου Digitalism, Simian Mobile Disco και Crystal Castles) αποφασίζει να συμπεριλάβει στον κατάλογό της ένα αμιγώς κιθαριστικό γκρουπάκι τότε κάτι πάει στραβά ή.. το αντίθετο, κάτι ιδιαίτερα καλό μας περιμένει στη γωνία. Οι Cazals πετούν από πάνω τους τον τίτλο των υπερφίαλων fashonistas και απορρίπτουν την εποχή που οργάνωναν επιτυχημένα warehouse parties στην περιοχή του Λονδίνου, για να δώσουν πλέον βάση στη νέα τους ταυτότητα: γυαλισμένες indie κιθάρες με εκρήξεις, πιασάρικα ρεφρέν και dancefloor ιδρώτας. Και όλα αυτά μέσα σε μια καθ’ όλα οικογενειακή ατμόσφαιρα, μιας και ο κιθαρίστας Daniel είναι manager του group ενώ ο μπασίστας Martin είναι παραγωγός, υπεύθυνος και για την παραγωγή του πρώτου δίσκου που κυκλοφορούν οι Cazals μέσα στο 2008. What of our Future? Το μέλλον προβλέπεται λαμπρό.

Το νέο single των Cazals «Somebody, Somewhere» κυκλοφορεί στις 5 Μαΐου.

Poor Innocent Boys


MySpace

Wanna Be James?

Οι Wanna Be James? γεννήθηκαν μια Kυριακή απόγευμα, τον Ιούλιο του 2006. Είναι ένα σχήμα/φόρος τιμής στον James, έναν Καναδό σημερινό αντίστοιχο της Μητέρας Τερέζας, που δημιουργήθηκε με σκοπό να κρατάει συντροφιά στον James ενώ είναι εκεί έξω, μαχόμενος για ειρήνη σ’όλο τον κόσμο.

Στις 27 Μαρτίου θα εμφανιστούν live για το Velvet Festival στο Bios.

Ακολουθεί συνέντευξη!!!


Πως γεννήθηκαν οι Wanna Be James?; Τι σας έχει μείνει αξέχαστο από την πρώτη συνάντησή σας ως συγκρότημα;

Από την ανάγκη μας να συνθέσουμε και να ερμηνεύσουμε μουσική μαζί. Πρώτη συνάντηση ως συγκρότημα θεωρούμε την πρώτη μας πρόβα. Είναι πραγματικά πολύ ωραίο συναίσθημα να ακούμε τα κομμάτια που έχουμε γράψει να ενορχηστρώνονται από τρεις μουσικούς που εκτιμούμε, οι οποίοι προέρχονται από τελείως διαφορετικά μουσικά backgrounds.

Ποιές είναι οι σημαντικότερες επιρροές σας; Όχι μόνο μουσικές...

Η καθημερινή μας ζωή, οι επιθυμίες μας και οι φόβοι μας.

Προσφέρεται η μπάντα σαν κάποιο είδος θεραπείας για σας, ως ζευγάρι στη ζωή;

Το να εκφράζεις αυτά που σκέφτεσαι και νιώθεις και να μην τα κρατάς μέσα σου δεν είναι απλά θεραπευτικό, είναι μείωση των πιθανοτήτων για την εμφάνιση μίας ασθένειας. Η μουσική είναι μέσο έκφρασης και μέσω αυτής προσπαθούμε να διατηρηθούμε υγιείς.

Μπορείτε να κατονομάσετε μερικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την μουσική σας;

Εύκολες μελωδίες, στιβαρό rhythm section, αυτοσχεδιαστικές κιθάρες, αντρικός/γυναικείος διάλογος, αντιγραφή.

Τι μουσική ακούτε αυτόν τον καιρό;

Αννίτα: Μπάντες στο MySpace.
Αντώνης: Ότι μου βάζουν οι φίλοι μου να ακούσω.

Πως νιώθετε για την όλη φάση/σκηνή που αναπτύσσεται στην Αθήνα;

Αννίτα: Πολύ ωραία που είναι ευκολότερη από ποτέ η πρόσβαση στη μουσική της εγχώριας σκηνής, κυρίως λόγω MySpace.
Αντώνης: Σκηνή υπήρχε και πριν από 4-5 χρόνια, απλά τώρα υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τα ΜΜΕ και έχει δημιουργηθεί ένα κάποιο hype το οποίο μπορεί να είναι και εφήμερο.

Τι είναι για σας επιτυχία;

Το να είσαι ευτυχισμένος και χωρίς απωθημένα.

Ποιά είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Το να αποτυπώσουμε σε ένα LP την ως τώρα πορεία μας.

Κυκλοφορεί το -πολύ σπέσιαλ- EP τους “Killing The Wasters”, ενώ στο MySpace τους μπορείτε να κατεβάσετε το κομμάτι “I Ate George Michael”.

Shocking Pinks

Ώντας μάλλον το καλλιτεχνικό παρατσούκλι του ιδιότροπου Nick Harte, οι Shocking Pinks μας έρχονται από την Νέα Ζηλανδία και αποτελούν την έκπληξη στο roster της dfa records καθώς είναι ένα απλό indie συγκρότημα με καμία έμφαση στα ηλεκτρονικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα συγκροτήματα της εταιρείας από την Νέα Υόρκη. Ο ήχος τους δείχνει να είναι πολύ κοντά στην αισθητική των The Jesus and Mary Chain και των My Bloody Valentine, κάτι που παρ' όλα αυτά δεν φαίνεται να τους χαρακτηρίζει απόλυτα, καθώς η προφανής έμφαση στα drums αλλά και τα κουρελιασμένα φωνητικά τα οποία προσδίδει ο Harte (ιδρυτής και μοναδικό σταθερό μέλους του συγκροτήματος), τους κάνουν να ξεχωρίζουν απο μακριά. Μετρούν στο ενεργητικό τους 3 κυκλοφορίες εκ των οποίων η τελευταία με τον ομώνυμο τίτλο Shoking Pinks αποτελεί μια συλλογή απο τα τραγούδια των δυο προηγούμενων, Mathematical Warfare και Infinity Land. Χωρίς να σπέρνουν τον πανικό οπου εμφάνιζονται, οι Shocking Pinks δείχνουν να κερδίζουν τις εντυπώσεις χωρίς απαραιτητως να τις κλέβουν κάτι που σε τελική ανάλυση δεν είναι και τόσο κακό.

MySpace

Emily

LA Priest

Κι ενώ το Bathroom Gurgle, το γνωστό πλέον χιτ των Late of the Pier έχει κυριεύσει όλη την indie-dance σκηνή, ο τραγουδιστής τους, Samuel Dust, έχει άλλα σχέδια για μας! Τρελή ευφορία σε ένα μπουκάλι μαζί με synths που θα έκαναν κάθε Gameboy να πεθάνει από την ζήλια του.
Ως LA Priest πρωτοαναγνωρίστηκε για ένα remix που έκανε στους Envelopes, όμως μετά απ’αυτό εξαφανίστηκε από τα radar μας. Τώρα επέστρεψε με το Engine, ένα κομμάτι τόσο μοναδικό και πιασάδικο, που ούτε ο ίδιος ο Erol Alkan δεν μπορούσε να αρνηθεί να το κάνει remix ως b-side.

Στο MySpace του υπάρχουν δυο free downloads.

Βουνό

Ξεκίνησε να παίζει επειδή δεν έπαιζε κανείς j-pop που ξεκίνησε ν’ακούει το ’97. Όταν έκανε το MFA στην Νέα Υόρκη ήταν που ξαναμπήκε στο trip των βινυλίων, απ’το ebay πήρε τα ΜΚ2 του. Όπως είναι σημαντικό το ‘site specific’ στην εικαστική δουλειά του έτσι είναι και στα set του. Γενικά, μας λέει, diversity is the key. Αλλιώς βαριέσαι και φρικτά. Εκλεκτικό θα έλεγε το set του χωρίς να φοβάται το cheese.
Απόψε (20/03) θα αναλάβει ως “Βουνό” τα decks στο K44 για το White Pepper Ice Cream, αfter-party για την παρουσιάση της νουβέλας της Δήμητρας Ιωάννου «Μια Θάλασα από Σόγια» από τις εκδόσεις futura. Θα παίξει λέει κυρίως j-pop βουτηγμένη σε πλούσια σάλτσα σόγιας σερβιρισμένη με club pop και γαρνιρισμένη με λίγη Bergen electronica. Μην το χάσετε!!


Ποιες είναι οι σπουδαιότερες επιρροές σου (όχι μονο μουσικές, οτιδήποτε);

‘Ο Τραγουδιστής και το Κορίτσι του Μπαρ’, Maurice Merlau-Ponty, Wassily Kandinsky, Gerhard Richter, Cildo Meireles, Public Enemy, Kraftwerk, Pizzicato Five, Fantastic Plastic Machine, Beck, Dr Dre, Γιάννης Φλωρινιώτης.

Ποιοι καλλιτέχνες δεν λείπουν ποτέ από τα set σου;

Επειδή είμαι μια βαθιά διχασμένη προσωπικότητα είναι λίγο σπάνιο να υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης σε όοοολα τα set μου.
Στο ‘From Shibuya to Munich to Bergen to New York’ οι Pizzicato Five, Fantastic Plastic Machine, Andreas Dorau, Le Hammond Inferno, Royksopp, Datarock, Rinder & Lewis, Skee-Lo και Μπέσσυ Αργυράκη
Στο ‘Easy Aloha’ (μηνιαίο πάρτι στο Tikki) δεν λείπουν ποτέ οι Connie Francis, Peter Thomas, Caterina Valente, Τάμμυ & The Sounds, April March, Τέρης Χρυσός, Bernard Burgalat, Pizzicato Five και Μπέσσυ.
Αν παίζω με τον Carlos Slazenger ως Dynamic Party Sound Duo (το επόμενο αρχές Απρίλη) δεν λείπουν οι Chic, Cerrone, Arpadys, Sheila & B. Devotion, Baccara, Dschinghis Khan, Blondie, Γιάννης Φλωρινιώτης in his early disco days και Μπέσσυ.
Τελικά μάλλον η Μπέσσυ δεν λείπει ποτέ...

Ποια είναι η πιο περίεργη εμμονή σου;

(αν εννοείς γενικά)
Οι εμμονές μου είναι απόλυτα φυσιολογικές, όσοι δεν τις καταλαβαίνουν είναι απλά τρελοί. Άσε που τις ονομάζω ‘projects’ και είμαι καλυμμένος.
(αν εννοείς μουσικά)
Τα covers κομματιών σε διαφορετική γλώσσα από αυτήν της αυθεντικής εκτέλεσης τους και ιδίως ελληνικά ντίσκο ή ντισκοειδή κομμάτια.

Πως προέκυψε το όνομα Vouno;

Θα ήθελα να έχω μια θεωρία που να λέει πως Βουνό (ιν γκρικ πλιζ) στα σανσκριτικά σημαίνει ‘Υπέρτατος Δισκοθέτης του Σύμπαντος’ αλλά μια φίλη γύρω στα 15 χρόνια πριν με έβγαλε Βουνό λόγω μεγέθους και απλά έμεινε. Αφού είχα ήδη nickname ήρθε φυσικά το να το χρησιμοποιήσω ως dj name.

Ποιο πάρτι σου ή ποια απο τις φάσεις στις οποίες συμετείχες ως dj σου έχει μείνει πραγματικά αξέχαστη; Για τον οποιοδήποτε λόγο.

Τα πάρτυ που κάναμε once upon a time σ’ένα εξοχικό σπίτι στο Βγέθι δίπλα στη θάλασσα, ένα πάρτυ με τους Non Stop Hits σ’ένα υπέρατο διαμέρισμα στον Πειραιά στον εφτακοσιοστό όροφο που έβλεπε όλο το λιμάνι, το σετ που έκανα στο πάρτυ της Art Athina ’07 με covers ξένων κομματιών στα ελληνικά, parties στο παλιό DeLuxe κι ένα πάρτυ στη Νέα Υόρκη στο loft που μέναμε στο Hell’s Kitchen.
Ααααααχ.... τι μου θύμισες.... ωραίες εποχές.....

Αν μπορούσες να δειπνήσεις με οποιονδήποτε μουσικό, ζωντανό ή νεκρό, ποιον θα επέλεγες και γιατί;

Τον Manu Chao για να δηλητηριάσω το οργανικό μπιφτέκι σόγιας που θα τρώει και να ησυχάσουμε από δαύτον.

Τι μουσική ακούς αυτόν τον καιρό;

Κυρίως disco, cosmic disco, uberzupercheesy disco και χαβανέζικα. Επίσης 47 φορές την μέρα περίπου ακούω το ‘Like An Eagle’ του Dennis Parker και 24 φορές την μέρα επειδή το έχω ακούσει αρκετά τελευταία το ‘Δεν την βρίσκω με την Ντίσκο’ του Βοσκόπουλου.

Τι αγαπάς περισσότερο στην Αθήνα;

Το εργαστήριο μου, τον Διόνυσο, το παλιό Zonar’s, την Θράκα, το 24ωρο και το ότι λειτουργεί η πόλη μέχρι αργά.

Ekos Quartet

Στόχος τους είναι να επιτύχουν εξέλιξη, αυτοσχεδιασμό, πειραματισμό και αυθεντικότητα μέσα από το μουσικό τους ταξίδι, κατά την διάρκεια του οποίου μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να μιλήσουν για ένα κόσμο που μπορεί να είναι όμορφος και γοητευτικός, αντί να είναι ελεγχόμενος.

Στις 20 Μαρτίου οι Ekos Quartet εμφανίζονται live στο Gagarin 205 μαζί με τους Gardenbox και τους drog_A_tek.

Για διαβάστε...!

Πώς γεννήθηκε το συγκρότημα;

Η αρχική ιδέα μεταξύ του ForTune και του Ant, ήταν να δημιουργήσουν ένα σχήμα down-tempo/trip-hop, προσπαθώντας να συνδυάσουν τη μουσική και τους στίχους τους με γυναικεία φωνητικά και κιθάρα, βαθιά επηρεασμένοι από τον ήχο του Bristol. Πρώτα γνώρισαν τον Stelx και μετά από λίγους μήνες την Eskimint. Δημιουργήθηκαν λοιπόν οι Ekos Quartet. Ο ήχος τους άρχισε να εξελίσσεται...Στην πορεία προστέθηκε o Γιώργος Παπαδογεωργάκης στο μπάσο και ο VanG ως live ηχολήπτης τους.

Ποιές είναι οι επιρροές σας;

Οι αναμνήσεις μας, τα μέρη που έτυχε να επισκεπτούμε, η θάλασσα, τα δάση, η πόλη, τα φώτα, η μουσική, ο κινηματογράφος, το θέατρο, οι άνθρωποι και οι σχέσεις τους, η ζωγραφική...

Τι μουσική ακούτε αυτόν τον καιρό;

Electronica, Post rock, Trip-hop, Hip-hop, Ambient, Jazz…

Μπορείτε να κατονομάσετε μερικά πράγματα που χαρακτηρίζουν την δουλειά σας;

Είναι για εμάς σαν ένα soundtrack της πόλης, όμως το soundtrack στην πορεία απέκτησε και δεύτερη όψη, εκείνη της φύσικής ομορφιάς και του περιβάλλοντος. Αυτά σκεπάζονται από τον τίτλο του επερχόμενού μας album, “In a dream full of charm”, θέλοντας να τονίσουμε τις αντιθέσεις της πόλης και της υπαίθρου, μέσα από σκοτεινά, μελαγχολικά ή ταξιδιάρικα μονοπάτια.

Ποιά είναι η πιο ωραία ανάμνηση σας από την σκηνή;

Η ώρα του αποχαιρετισμού – αποχώρησης απ’ τη σκηνή, δηλαδή η πιο γλυκιά πληρωμή μας. Δυνατές είναι και οι αναμνήσεις από συζητήσεις μετά την πρόβα ή το στούντιο.

Πώς νιώθετε για την όλη φάση στην Αθήνα αυτόν τον καιρό; Πιστεύετε ότι όντως κάτι αξιόλογο συμβαίνει στον μουσικό τομέα;

Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι μουσικοί και άλλα τόσα προβλήματα που πρέπει να ξεπεράσουν, όπως η έλλειψη μουσικής παιδείας, τα ΜΜΕ κ.α. Το θέμα είναι ότι υπάρχει χώρος για αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των καλλιτεχνών, προσπαθώντας να κατανοήσουν οι ίδιοι και ύστερα ο κόσμος, ότι η μουσική δεν έχει όρια, μπορεί πλέον εύκολα να στηθεί ένα live συνδυάζοντας διαφορετικά είδη μουσικής και κοινού. Υπάρχει χώρος για να δημιουργηθεί ένα «απαιτητικό» κοινό, γιατί πολλοί δεν θέλουν στ’ αλήθεια να πάνε στη Χαβάη. Αυτό είναι καλό, οι ακροατές μπορούν να επεκτείνουν τους ορίζοντές τους, να εξετάσουν κι άλλες πλευρές της ανεξάρτητης σκηνής της Αθήνας.

Υπάρχουν κάποιοι εγχώριοι καλλιτέχνες που σας έχουν τραβήξει την προσοχή;

Αν εννοείτε καλλιτέχνες απ’ το χώρο της μουσικής, εντύπωση μας έκαναν οι Gardenbox, Your hand in mine, Mimosa’s dream, Sugah galore, Drog_a_tek, Max million, Blend Sextet, Expert Medicine, Larry Gus, Thelma Blankenship, Timewarp, Night on earth, Παύλος Παυλίδης, Γιάννης Αγγελάκας και οι επισκέπτες, Κ Βήτα, αυτά ενδεικτικά.

MySpace

Throw Me The Statue

Μια ενδιαφέρουσα ματιά στον πολύπλευρο και ραγδαία εξελισσόμενο ήχο του Seattle που συνδυάζει την υπέροχη αίσθηση για την τέλεια μελωδία που χαρακτηρίζει τους Magnetic Fields, το στιχουργικό θάρρος των Microphones και την απλότητα των Eric's Trip, αυτό είναι οι TMTS. Κι έχουν πλάκα! Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το ντεμπούτο της “Moonbeams”, η παρέα από το Seattle με επικεφαλή τον Scott Reitherman δείχνει να κατατάσσεται ηχητικά πάρα πολύ κοντά στην indie-pop ψυχεδέλια των Shins, παρ' όλ' αυτά όμως δεν καταντά ποτέ απλώς μία “χαζή” κόπια τους. Ένας μελαγχολικός garage/electropop/indie ήχος εμπλουτισμένος με πολλά γνήσια pop στοιχεία, καταφέρνει να διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρουν του γνωστού καμμένου τύπου που τσεκάρει το προφίλ τους στο myspace. Κι αυτό είναι κάτι που φαίνεται να σπανίζει τελευταία. Α, και να σημειώσουμε ότι το κομμάτι τους Yucatan Gold διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να το κάνουν μεγαααάλο indie-pop hit.

MySpace | About to walk (free) από την ιστοσελίδα της δισκογραφικής τους

Lolita

We Smoke Fags

Οι We Smoke Fags πρωτοσυναντήθηκαν στη Nambucca, την θρυλική pub που έχει γεννήσει τόσο πολλά λονδρέζικα συγκροτήματα. Ο Leeroi (μπάσο και φωνητικά) έκλεινε συναυλίες για μπάντες, ο Harry (κιθάρα και φωνητικά) δούλευε στο μπάρ και ο Joey (προγραμμαρισμός και ακόμη περισσότερα φωνητικά) έμενε στη γωνία.
Οι ίδιοι περιγράφουν τον ήχο τους ως electro scuzzy punk, κάτι που μάλλον ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού οι post-punk επιρροές τους αναμιγνύονται άριστα με τύπου MSTRKRFT ήχους για να δημιουργηθεί ένα φρέσκο και εκρηκτικό αποτέλεσμα! Η φωνή του Joey είναι χαρακτηριστικά λονδρέζικη και υπογραμμίζει τέλεια τους απλούς, όμως γεμάτους βρετανικά ιδιώματα, κυνισμό και σχόλια για την ίδια την ‘φάση’ τους, στίχους. Το ντεμπούτο άλμπουμ τους θα κυκλοφορήσει σύντομα, και αφού τσιμπμίσουμε 6 εκπληκτικά τραγούδια από το MySpace τους, το μόνο που μας μένει είναι να ελπίζουμε ότι θα επιζήσουν την new rave περίοδο αβλαβείς.

Lust Puppet (live)

Noblesse Oblige

Είναι η Valerie και ο Sebastian, μια Γαλλίδα και ένας Γερμανός, που συνθέτουν το δίδυμο των Noblesse Oblige. Εκπληκτικοί στη σκηνή, αισθησιακοί, σκοτεινοί, αναγνωρισμένοι remixers καλλιτεχνών όπως οι Temposhark, M.I.A. και Mark Moore, παίζουν “elektro-kunst-punk” εμπνευσμένοι από πόθους, ψυχώσεις, πάθη, τον πόνο επίσης, την διασκέδαση και τον Ingmar Bergman. Μετακόμισαν από το Λονδίνο στο Βερολίνο, πολύ καιρό πριν αυτό γίνει της μόδας κι έχτισαν εκεί το στούντιό τους, στο οποίο γράφουν αυτόν τον καιρό το δεύτερο άλμπουμ τους. Η Valerie ασχολείται με το performance από μικρή, ενώ η πρώτη μεγάλη αγάπη του Sebastian ήταν το πιάνο. Το να δημιουργεί μόνος του μουσική είναι κάτι που ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα, με ένα κασετόφωνο και μια παλιά Yamaha “groovebox”, καθώς αυτό που τον γοήτευε ήταν κυρίως η ηλεκτρονική μουσική, αν και σήμερα προτιμά πιο «ωμούς» ήχους. Στην πραγματικότητα δεν ήθελε ποτέ του να γίνει performer. Ευτυχώς που γνώρισε την Valerie και άλλαξε γνώμη λοιπόν!!!

To ντεμπούτο LP τους “Privilege Entails Responsibility” είναι πλέον διαθέσιμο μόνο σε βινύλιο.

MySpace

Quel Genre De Garcon

Midnight Juggernauts

Μερικούς αιώνες πριν, οι Midnight Juggernauts ήταν Ιησουήτες μοναχοί σε εκστρατεία για τον εκχριστιανισμό των κατοίκων της Παραγουάης. Σήμερα, είναι ένα τρίο από την Αυστραλία που με ένα ταξίδι διαμέσου τοπίων στοιχιωμένων από τον Giorgio Moroder, τους ELO και τον John Carpenter, προσπαθούν να κατακτήσουν τον κόσμο ολόκληρο. Και πως τα καταφέρνουν!
Με synths και κιθάρες που σε κάνουν να παρακαλάς να ακούσεις κι άλλο σε 45 δευτερόλεπτα το πολύ, έχουν την μοναδική ικανότητα να δημιουργούν έναν ήχο που αιωρείται σαν πεταλούδα αλλά τσιμπάει σαν μέλισσα. Πώς αλλιώς θα μάζευαν όλα αυτά τα εγκομιαστικά σχόλια από τους Justice;

Κυκλοφορεί το ντεμπούτο album τους, Dystopia.

MySpace | Website

Tombstone (live)

The Fay Wrays

Φροντγούμαν των Fay Wrays είναι η πανέμορφη αδερφή του Carl Barat, Lucie. Δεν είναι αυτός όμως ο λόγος γιατί ν’ ακούσει κανείς τη μουσική τους. Είναι ο τρόπος που τραγουδά, σαν μπάσταρδη αδερφή της Brody Dalle που επιτέλους βρίσκει τη δύναμη να βγει από τη σκιά της, σαν κλασσική γκαραζογκόμενα και μάλιστα μια από τις καλύτερες που άκουσα από την εποχή της Karen O. Κυκλοφορούν εδώ και δυο χρόνια σχεδόν αθόρυβα στην εναλλακτική σκηνή του Λονδίνου, αν καταφέρουν να βγάλουν όμως μες στο 2008 τον δίσκο που σχεδιάζουν, πολλοί ίσως να τρίβουν τα μάτια τους.

MySpace

1st Sonic Playground Party at Bios Basement

Πλήττεις και εσύ με τα events της πόλης. Δεν μπορείς να βρεις ένα μέρος για να ακούσεις μουσική, που δε σε οδηγεί στο μεταμεσονύκτιο myspaceing λόγω αφόρητης πλήξης. Η Sonic Playground μάζεψε την ομάδα του blog, τους φίλους της και ξεκινάει parties στο Bios Basement. Στο 1ο πρώτο party στις 7 Μαρτίου τη μουσική θα χαρίσουν η Meg και η Natascha, οι Flying Lilis Brothers, η Astrogirl και ο Νίκος της Sonic Playground. Τη βραδιά εκείνη θα εμφανιστούν για μία live performance οι Mona Grande. Η νέα conceptual band έχει γίνει talk of the town με τις ανατρεπτικές και ευφάνταστες εμφανίσεις τους. Η alcoholic-trash-electro-pop κολεκτίβα των Mona Grande δεν δίνει απλά live αλλά μία εμπειρία που πρέπει να ζήσεις για καταλάβεις ότι δεν είναι μία μπάντα που ανακατεύει τη σούπα του indie ήχου. Απλά οφείλεις στον εαυτό σου να παρευρίσκεσαι! Η Sonic Playground είχε το θράσος να τους κάνει μερικές ερωτήσεις.

Mona Grande for Sonic Playground



1. Τι ενέπνευσε τους Mona Grande να γίνουν μπάντα?
Ο Σταμάτης Γαρδέλης και η Ρένα Παγκράτη, το αλκοόλ, η έλλειψη γενικού ενδιαφέροντος για τη ζωή, οι sexy γκόμενες, το ασημένιο χρώμα, τα νέον φώτα, οι Jean Michel και Maurice Jarre, η εξωτερική πολιτική της Κύπρου, το Myspace, η Madonna και η αθηναϊκή indie μουσική σκηνή!

2. Πως αντιλαμβάνεστε τον όρο trash performance και πόσο σας προσδιορίζει?
Μας προσδιορίζει ελάχιστα. Οι performances μας είναι άμεσα επηρεασμένες από τα σημεία των καιρών. Kαι η κάθε εμφάνιση μας χαρακτηρίζεται ως αισθητική αποκάλυψη.

3. Πως θα περιγράφατε τον ήχο σας?
Other.

4. Πόσο σας αφορά το hype? Είστε μία από τις πολυσυζητημένες νέες μπάντες τις Αθήνας. Τι συναισθήματα σας δημιουργεί?
Χεστήκαμε. Hype στον κώλο σας.

5. Ποια είναι η άποψη σας για τη μουσική σκηνή της πόλης?
Παρακολουθούμε τα πάντα, αλλά μας αρέσουν συγκεκριμένα πράγματα.

6. Σε ποιες ένοχες απολαύσεις υποκύπτετε συχνά και πόσο σας επηρεάζουν?
Στην σοκολάτα και βγάζουμε σπυριά. Όσο για τις βρόμες περιμένετε να βγει το dvd.

7. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια?
Ivan : Να φτιάξω τη δική μου εταιρεία παραγωγής. Να βάλω κλιματιστικό στο σπίτι. Να πάρω σκύλο. Να παντρευτώ. Να αγοράσω εξοχικό και το ρετιρέ στο ψηλότερο κτίριο, για να τους κοιτάω όλους από ψηλά. Να απατήσω τη γυναίκα μου με μία γυναίκα τρόπαιο. Να παλεύω 2 χρόνια για την κηδεμονία των παιδιών. Στο τέλος να κερδίσω και να τα δώσω για υιοθεσία.
Χάρης : Να γίνω ακαδημαϊκός λέκτορας. Να πάρω τσιγάρα. Να αγοράσω ένα νησί. Να κάνω μία κόρη με την Victoria Beckham και να τη μεγαλώσω μόνος μου στο Παρίσι όταν θα γίνει 14 ετών. Που θα βγούμε το βράδυ?
Αποστόλης : Να αγοράσω τη νταλίκα που οδηγώ. Να βγάλω δίπλωμα. Να βάψω τη νταλίκα φούξια και να κάνω κινητό party. Θα οδηγεί η Νόνη γυμνόστηθη. Να κάνω σόλο καριέρα. Να πηγαίνω στα McDonalds και να χαιρετώ το συγκρότημα, που παράτησα, καθώς μου φέρνουν Big Tasty menu. Να γίνω transsexual και να παντρευτώ με τη Beth Ditto. Να το βουλώσω κάποια στιγμή.

Bios Basement, 11.30 μ.μ. , είσοδος: 6 ευρώ.

The Violets

Αν και σχηματίστηκαν το 2003, οι The Violets μόλις τον περασμένο Νοέμβριο κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το εξαιρετικό ντεμπούτο άλμπουμ τους The Lost Pages στην Angular Records Corporation, την δισκογραφική που ίδρυσε ο κιθαρίστας Joe τον καιρό της ίδρυσης του συγροτήματος. Επηρεασμένοι κυρίως από τον κινηματογράφο και το θέατρο, αναφέρουν σκηνοθέτες όπως τον Dario Argento ως επιρροές τους.

Χωρίς μπασίστα, και με την γεμάτη ενέργεια παρουσία της Alexis στη σκηνή - μοιάζει με υπερμοντέρνα διασταύρωση της Debbie Harrie και της Siouxsie Sioux!- το τρίο με τον χαρακτηριστικό ήχο του σηματοδοτεί το τελος της εποχής του disko-punk, και φέρνει στυλ σ’ένα Λονδίνο το οποίο φαίνεται να κυριεύεται όλο και περισσότερο από μια post punk αισθητική.

Στην ιστοσελίδα τους μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το “Climb me, miss me”.

Foreo


MySpace

I Was A Cub Scout

Δύο παιδαρέλια με κίτρινα jackets, εφηβικά σπυράκια, σπασμωδικές κινήσεις και αθώες ερωτικές περιπέτειες. Ξεκινώντας ως one-man project του Todd Marriott, οι I was a Cub Scout έγιναν στη συνέχεια ντουέτο (με τον William Bowerman στα ντραμς), έκαναν εκτεταμένη περιοδεία με Kill Hannah και iForward, Russia! και απολαμβάνουν πλέον maximum airplay στα βρετανικά ραδιόφωνα. Synth και electro pop στο ύφος των To My Boy αλλά με μια περισσότερο dark χροιά, οι IWACS μόλις έβγαλαν από τον φούρνο ζεστή και λαχταριστή την πρώτη δουλειά με τον μακρύ γλυκανάλατο τίτλο «I Want You To Know That There Is Always Hope». Γερό κρυμμένο χαρτί στην ιστορία ο παραγωγός Hugh Padgham με βαρβάτη προϋπηρεσία δίπλα σε Psychedelic Furs, Bowie, Phil Collins κλπ. Και μπορεί τα nightclubs να μην ταιριάζουν στον χαρακτήρα τους.. τα ροζ τετράγωνα πάντως τους έχουν φέρει γούρι προς το παρόν.

O Todd Marriott μίλησε στη Sonic Playground:

Αν μπορούσες να δημιουργήσεις remix για οποιονδήποτε, ποιόν θα επέλεγες και γιατί;

Ίσως κάποιο τραγούδι των Beirut, κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ γαμάτο. Ο λόγος είναι ότι απλώς μου αρέσουν τα τραγούδια :)

Ποια πιστεύεις ότι είναι η πιο σπουδαία φωνή εκεί έξω;

Η φωνή του James Spence, των Rolo Tomassi Fame.

Ποιος είναι ο πιο όμορφος στίχος που άκουσες ποτέ;

Ολόκληρο το τραγούδι Teen Angst, των m83 είναι καταπληκτικό. Είναι πανέμορφο κομμάτι, πιθανώς το αγαπημένο μου της περασμένης χρονιάς.

Πως πιστεύεις ότι θα πρέπει οι καλλιτέχνες να χειρίζονται τις απόψεις τους σε θέματα πολιτικής και καταστάσεις που νιώθουν ότι είναι απλά λανθασμένες;

Δε με απασχολεί ιδιαίτερα πως αντιμετωπίζουν καταστάσεις τα άλλα συγκροτήματα. Εξαρτάται καθαρά από τους ίδιους. Ορισμένες φορές νιώθω ότι το να προβάλουν συγκροτήματα τις πεποιθήσεις τους μέσα από τη μουσική τους είναι κάτι που μπορεί να γίνει με εξαιρετικό τρόπο, συνήθως όμως πολύ απλά δεν είναι. Στην περίπτωσή μας δεν προσπαθούμε να προωθήσουμε αυτά που πιστεύουμε ως άτομα, επειδή δε θέλουμε να κινήσουμε τον κόσμο ώστε να προσπαθεί να σκέφτεται σαν δύο αγόρια από την εξοχή με «περίεργες» απόψεις.

Ποια είναι η πιο περίεργη εμμονή σου;

Δεν έχω πραγματικά κάποια. Κάνω όμως συλλογή από παιχνίδια και mangas.

Τι ακούς αυτό τον καιρό;

Αυτήν ακριβώς τη στιγμή ακούω Cursive.

Pink Squares


MySpace | Website